Χθεσινό. Στη Βουλγαρία σκέπτονται το lockdown, μάλιστα να το ξεκινήσουν από μεθαύριο Παρασκευή. Για πρώτη φορά. Θέλανε δεν θέλανε μπήκαν στο λούκι και τα γειτονόπουλα. Μέχρι και σήμερα στη Σόφια κόσμος κυκλοφορεί χωρίς μάσκες. Το ίδιο και στις μεγάλες επαρχιακές πόλεις της Βουλγαρίας. Σε μια χώρα με μικρότερο πληθυσμό από την Ελλάδα, αλλά με μεγαλύτερο σκορ κάθε μέρα.
Περισσότερα είναι τα κρούσματα στην Βουλγαρία απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Υπ’ όψιν ότι εμείς υπερέχουμε μακράν σε οργάνωση και επίπεδο κρατικής φροντίδας στον τομέα της δημόσιας υγείας σε σύγκριση με την Βουλγαρία. Τότε γιατί οι γείτονες καθυστέρησαν μήνες στα μέτρα προστασίας; Για να προστατεύσουν την οικονομία. Για να μη σαμποτάρουν την κινητικότητα της οικονομίας. Να μην κλείσουν μαγαζιά, να μην εμποδιστεί ο κόσμος να κυκλοφορεί και άφησαν τον κορονοϊό να τον αντιμετωπίσει ο ορθόδοξος πατριάρχης της Βουλγαρίας. Αστείο.
Δικό μου αστείο. Η απόφαση της βουλγάρικης κυβέρνησης να κάνει στην πραγματικότητα το κορόιδο στον covid-19 ήταν εν ψυχρώ και υπολογιστική. Μην τσεκουρευτεί το εισόδημα του κοσμάκη και έχει κομματικό κόστος ο πρωθυπουργός. Τι λέμε; Την ουσία του πράγματος, με αφορμή το επί θύραις lockdown στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Ο πολιτικός ό,τι αποφασίζει έχει κίνητρο προσωπικό. Την πάρτη του. Όχι ποιο είναι το καλύτερο στον κόσμο, για την τσέπη του, την υγεία του κ.α.