– Γιατρέ, την έχω μικρή, μπορείς να μου την μεγαλώσεις

– Γιατρέ, δεν μου σηκώνεται… , συνήθως όποτε κάνω κέφι με προδίδει το πέος μου.

– Γιατρέ, σπάνια ή καθόλου δεν έχω οργασμό, ακόμα κι όταν ξαπλώνω με άνδρα που γουστάρω

Πριν 50 και 100 χρόνια δεν υπήρχε αυτή η μανία των ”κοινωνικών ερευνών” γύρω απ’ ό,τι αφορά το σεξ. Και μέσα σ’ όλα να διαπιστωθεί το μέγα ζητούμενο, ποιο είναι το ποσοστό των ανδρών οι οποίοι την καυτή στιγμή συλλαμβάνονται… ανίκανοι. Το πέος να μην ανταποκρίνεται στην αποστολή του, να παραμένει αδιάφορο σε πείσμα της επιθυμίας του άνδρα.

Σήμερα, καρατσεκαρισμένο, το κακό κτυπάει πολλούς, παρά πολλούς άνδρες. Και πέφτει η επιστημονική φιλολογία σχετικά με τα αίτια. Το άγχος, το στρες, τα προβλήματα που νεκρώνουν τον εγκέφαλο κι αυτός ο κερατάς δεν στέλνει το κατάλληλο «μήνυμα» ώστε να ερεθιστεί το πέος, να πάρει φωτιά και να θεριέψει.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών προβλήματα στύσης έχουν ένα εκατομμύριο άνδρες!!! Απ’ αυτούς μόνον το 10% απευθύνεται στον ειδικό επιστήμονα. Γιατί; Ντρέπεται ο άλλος να μιλήσει, να εξομολογηθεί για το συγκεκριμένο προσωπικό του πρόβλημα.