Το κάνει η γυναίκα γιατί το θέλει η ίδια. Πρώτα, αυτό. Μετά έρχεται το άλλο, να κάνει το χατήρι του δικού της. Και στις δυο περιπτώσεις η γυναίκα οφείλει να αντιληφθεί πως αυτή είναι η πρωταγωνίστρια. Η έχουσα τον πρώτο ρόλο στην επιχείρηση στοματικό σεξ. Ναι, στη συγκεκριμένη σεξουαλική επαφή ή στο εν λόγω κομμάτι της σεξουαλικής συνάντησης, το πηδάλιο το κρατάει η σύζυγος, η σύντροφος, η πρόσκαιρη ή η ενός μόνον stand ερωμένη.
Βεβαίως υπάρχουν γυναίκες που δυσφορούν στο στοματικό. Σεβαστό. Δεν το γουστάρουν. Το θεωρούν προσβλητικό. Έξω από τη σεξουαλική τους παιδεία και κουλτούρα. Με δική τους ευθύνη ή όχι δεν το τολμούν. Για τούτο και το άλλο λόγο παραμένουν αντιδραστικές. Σεβαστό.
Αφού, λοιπόν, στο στοματικό ο άντρας κατά κάποιο τρόπο έχει παθητικό ρόλο, προκειμένου να φτάσει στον οργασμό τα περιμένει όλα από την κυρία, αυτή καλό είναι να οδηγήσει την κούρσα με τέτοιο τρόπο, ώστε να ικανοποιήσει τον συμπαίκτη, αλλά και τον εαυτό της. Το μυστικό είναι ο αυτοσχεδιασμός και ο ρυθμός. Δηλαδή; Τα χέρια και το στόμα δουλεύουν… καλλιτεχνικά. Δημιουργικά. Όχι τυποποιημένα.
Στο στοματικό για την γυναίκα δεν υπάρχουν κανόνες και συμβουλές, που χρειάζεται να ακολουθήσει. Ούτε είναι τι καλύτερο να επαναλάβει κινήσεις, όπως είχε ενεργήσει την προηγούμενη φορά. Βλέποντας και κάνοντας. Αρχίζει με πρώτη ταχύτητα, και μετά βάζει τη δεύτερη. Είπαμε, θέμα ρυθμού. Καμιά βιασύνη, να φτάσει στο τέρμα μια ώρα γρηγορότερα. Δάκτυλα και γλώσσα συντονίζονται και παίζουν το δοξάρι για να παράξουν μουσική ηδονής για δυο. Κι αν ο οργανοπαίκτης, στην περίπτωση η γυναίκα, αισθάνεται να εκφραστεί φωνητικά, να βγάλει ποιητικές ατάκες από το σεξουαλικό οίστρο της στιγμής, αυτό είναι το ιδεώδες.
Αν η γυναίκα έχει επιφυλάξεις στο στοματικό, είναι λάθος να επιμένει ο άντρας. Στο φινάλε η κυρία, αληθινό αφεντικό στο στοματικό, διότι αυτή έχει την πρωτοβουλία στη σεξουαλική διαχείριση του πέους, το κάνει διότι την τρελαίνει και την ίδια.
Διαβάστε ακόμα: