Τούτο το καλοκαίρι δεν φαίνεται να σε βγάζει σε κάποιο νησί. Να μην έχεις κέφι να πεταχτείς ούτε και σε κοντινή παραλία, σε μια από τις τόσες στην Αττική. Δεν υπάρχουν φράγκα, και διάθεση μηδέν. Το πικρό πακέτο. Να λείπουν τα ψιλά, και να σ’ έχει πιάσει αιχμάλωτο η βαρεμάρα, κάθε σκέψη για διακοπές. Για εξόρμηση εκτός έδρας.
Παίζει το κόλπο να γίνεις τουρίστας στο χωριό σου. Το ήξερες αυτό; Να ξεκινήσεις τουρισμό στην Αθήνα, το πιο μεγάλο χωριό. Για να τη σπάσεις – στην κατάσταση που βρίσκεσαι- να, η ευκαιρία να γνωρίσεις τον ίδιο τον τόπο σου. Και μεταξύ μας το λέμε, κακώς μέχρι σήμερα τον είχες αγνοήσει.
Τράβα Ακρόπολη! Μια πρώτη πάμφθηνη και μονάκριβη σε νόημα πρόταση. Και το παίζεις τουρίστας. Ψηφοφόρος της Μέρκελ. Συμπατριώτης του Βαλμπουενά. Θαυμαστής του Έλντον Τζων. Περπατάς τον πεζόδρομο Αρεοπαγίτου. Πιάνεις και Αναφιώτικα. Διαδρομές ιστορικές, και με λίγη καλή θέληση ξυπνάνε μνήμες, και δεν μοιάζουν μόνο με περιπάτους ρομαντικούς.
Η Αθήνα είναι η καρδιά, η χαμένη ψυχή της Ιστορίας. Της σύγχρονης Ιστορίας. Ναι, απ’ εδώ ακριβώς ξεκίνησε αυτό που εξελίχθηκε και λέγεται Ευρώπη.
Ακρόπολη, Ηρώδειο, Αρχαία Αγορά, Στοά Αττάλου, γωνιές και σταυροδρόμια με τα οποία ο νεοέλληνας δεν συναντήθηκε…
Εννοώ να καλοδιωθεί με τη σκέψη των προγόνων του, δεν σεβάστηκε τούτα τα χνάρια του παρελθόντος.
Πλάκα, Θησείο, Μοναστηράκι, Άλσος Βεΐκου, Γκάζι, Ψυρρή, Εξάρχεια, Λυκαβηττός. Με σε βάζω σε έξοδα, μέχρι Λίμνη Βουλιαγμένης, Αττικό Πάρκο με ζωολογικό κήπο στα Σπάτα. Ένα σωρό προτάσεις. Είναι να κάνεις την αρχή.
Διαβάστε ακόμα: