Κακώς τα βάζουν με την Εκκλησία όσοι διαφωνούν με την αγία και θεόπνευστη θέση της ότι δεν κολλάει κορονοϊό η θεία κοινωνία. Το σωστό είναι να κατακρίνουν τους πιστούς οι οποίοι γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι τον επιστημονικό φόβο και την ανθρώπινη λογική και επιμένουν να κοινωνούν κανονικά.
Κακώς κατακρίνουν τους παπάδες οι οποίοι απλά κάνουν τη δουλειά τους. Υπηρετούν το παραμύθι τους, που γι’ αυτούς δεν είναι παραμύθι, αλλά η αλήθεια του σύμπαντος. Τι είναι η θρησκεία; Ένα παραμύθι. Αυτό είναι η θρησκεία, η κάθε θρησκεία από καταβολής. Όχι ακριβώς παραμύθι, ένα παραμυθάκι είναι, ένα γέννημα που καλύπτει φυσική ανάγκη ανθρώπινη και γι’ αυτό δεν παίζεται, δεν μπαίνει σε διάλογο το πράμα.
Τέλος πάντων, δεν είναι ώρα να βάλουμε κάτω την αλήθεια ή το μπαλαμούτι της κάθε θρησκείας. Άλλο είναι το ζήτημα. Η γελοιοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου στο πρόσωπο του πιστού είναι το θέμα. Να τον θεωρούν μέγεθος ανύπαρκτο. Ανυπόστατο. Ότι δεν έχει καν τη σκέψη να αποφασίσει το ίδιο.
Φοβερό. Αποκαλυπτικό. Να μην κρίνουν τον πιστό, ο οποίος είναι… πιστός, άρα ανεύθυνος, της πλάκας, ένα τυφλό ενεργούμενο. Αλλά να κατηγορούν την Εκκλησία, ότι συμβάλει στην εξάπλωση της αρρώστιας όταν αυτή δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να κηρύττει το Λόγο του θεού: ”Το Κοινό Ποτήριο της Ζωής ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών, γιατί οι πιστοί όλων των εποχών, γνωρίζουν ότι η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, συνιστά αφ᾿ ενός μια έμπρακτη κατάφαση αυτοπαράδοσης στον Ζώντα Θεο”..
Διαβάστε ακόμα: