Άνδρας άρπαξε από κτήμα ένα σκυλί, το βίασε και το εγκατέλειψε. Δεν περιμένεις από τον ανώμαλο, τον άνθρωπο- κτήνος, τον κτηνοβάτη, να φροντίσει το κλεμμένο τετράποδο. Να το υιοθετήσει, να το παραδώσει σε κάποιο φιλοζωϊκό σωματείο. Δεν περίμενες, όμως, στις διαμαρτυρίες τους φιλοζωϊκές οργανώσεις να σταθούν μονάχα στο θύμα. Στη σκυλίτσα που γνώρισε τη βαρβαρότητα του δίποδου.
Άνδρας συνουσιάστηκε με σκυλί. Τερατώδες. Αυτό αναδεικνύει όποιος αναφερθεί στο γεγονός. Ότι ο άνθρωπος φτάνει και μέχρι εκεί. Και ακόμα πιο μέσα στην κόλαση.
Αν το δίποδο τέρας άρπαζε ένα ανήλικο κοριτσάκι, μια παιδίσκη, κι έκανε το ίδιο όπως με τη σκυλίτσα, η αντίδραση της κοινωνίας θα ήταν μόνο συμπονετική για το θύμα; Και δεν θα ήταν καταδικαστική για τον βιαστή;
Η κουλτούρα της διαμαρτυρίας. Αυτός είναι ο αιώνας μας. Σύμφωνοι. Διαμαρτυρόμαστε για να διαμαρτυρόμαστε. Για να δηλώσουμε τη δική μας παρουσία. Να αρπάξουμε την ευκαιρία και να δηλώσουμε την παρουσία της οργάνωσής μας. Το έγκλημα του ανώμαλου, όμως, αφορά όλη την κοινωνία, κι αυτούς που δεν είναι φιλόζωοι.
Διαβάστε ακόμα: