Δεν σκοτώνεις τον γιο σου επειδή έπεσε στο ναρκωτικό. Έτσι «λύνουν» το πρόβλημα τους και οι ουρακοτάγκοι. Ούτε θα διώξεις από το σπίτι την κόρη σου επειδή από τα δεκαοκτώ άρχισε τις βίζιτες.
Κάποιοι τα ‘χουν με «μεσάζοντες». Παλιά ιστορία. Μην πέσουμε σε συγκεκριμένα γεγονότα και ονόματα. Σημασία έχει ότι στις σάπιες κοινωνίες, όπου παίζει κάργα ο λαϊκισμός, συκοφαντείται ο μεσάζοντας. Ο απαραίτητος, δηλαδή. Ο τόσο απαραίτητος στην εθνική οικονομία, όσο και ο παραγωγός.
Τι λέμε. Όσο ο καταναλωτής έχει ανάγκη τον παραγωγό, άλλο τόσο έχει και τον μεσάζοντα και τον πωλητή. Αλυσίδα είναι η δουλειά. Αν μια κοινωνία την πηδάει ο μεσάζοντας, το πρόβλημα το έχει η κοινωνία. Αν δεν ήταν άρρωστη η κοινωνία, τότε ο μεσάζων δεν θα είχε περιθώριο να εκβιάζει, να αισχροκερδίζει.
Ζητήματα που στις δυτικές κοινωνίες έχουν λυθεί εδώ και αιώνες ταλαιπωρούν τον Έλληνα. Στο φινάλε δεν είμαι στην γερμανική κατοχή να αμολυθώ στην ελληνική επαρχία, προκειμένου να κάνω μαύρη αγορά. Τη ντομάτα και την πατάτα θα την αγοράσω στο μανάβικο, στο σούπερμάρκετ.
Δεν μας αρέσουν οι εκπαιδευτικοί, ε, να τους καταργήσουμε. Και τους πολιτικούς, τι τους χρειαζόμαστε; Ρε, να μην πληρώνουμε φόρους, να μην υπάρχει κράτος.
Δεν πάει έτσι. Και ο μεσάζοντας είναι στο παιχνίδι, και ο μπάτσος, και ο επιχειρηματίας, και ο δήμαρχος, και ο δικαστικός κλητήρας. Όλοι παίζουν στο γήπεδο. Η κοινωνία νοσεί στην Ελλάδα. Γι’ αυτό δεν λειτουργεί σωστά και με υγεία ο παραγωγός, ο μεσάζοντας, αλλά και ο πολίτης.
Διαβάστε ακόμα: