Πολύ δυνατά πάει η οικονομία. Η καλύτερη μας. Το κράτος μαζεύει φράγκα κάθε μέρα. Αυτό σημαίνει ότι το μαγαζί είναι στα επάνω του. Ότι το κράτος κάνει καβάτζα για τις δύσκολες. Για τις στραβές.
Τι κάνει η κυβέρνηση δεν ξέρεις. Άσε τι λένε. Δεν μπορείς να ξέρεις. Στο θέμα οικονομία παίζει καθαρά και τίμια το μαύρο και το άσπρο. Δηλαδή; Να σου πει την αλήθεια κάποιος και ένας άλλος την αλήθεια να σου πει, και οι δυο απόψεις να ΄ναι αντίθετες.
Δυο απόψεις οικονομολόγων, όχι στημένων, όχι κομματικών, μάλιστα να στηρίζονται στα ίδια στοιχεία, και να παίζουν μεταξύ τους κεφαλιές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η οικονομία από τη φύση της δεν ξεκόβει από την ίδια την κινητικότητα της.
Δικό μας, ρε, είναι το κράτος. Δεν είναι αλλουνού. Πάει καλά το κράτος, πάμε κι εμείς μακρυά από το γκρεμό. Λέει ο ποιητής, ο Γιάννης Ρίτσος, και το έκανε τραγούδι ο Μίκης Θεοδωράκης:
Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει
Άμα μιλάς και ακούς τους ποιητάδες, ειδικά τους αριστερούς, έχεις χάσει το ματς πριν βγεις από τα αποδυτήρια. Ρε, ας το πάρουν το χώμα, το κράτος να μη σου πάρουνε. Και τα χωράφια να πάρουν, και τα τρακτέρ. Το κράτος μη σου πάρουν! Η κυβέρνηση έδωσε αποζημιώσεις σ’ αυτούς που τους βάρεσαν οι πυρκαγιές. Από τα βρήκε τα λεφτά ο Μητσοτάκης;
Από την κρατική κάσα. Δικά μας λεφτά είναι, του κράτους. Και το κράτος είναι δικό μας. Κανένας ποιητής ποτέ των ποτών δεν θα γράψει:
Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.