Του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Ερώτηση ενός άσχετου περί τα δογματικά, πλήν θρησκευόμενου: Αφού σύμφωνα με τον χριστιανισμό, ο Θεός είναι πανταχού παρών, γιατί οι παπάδες καλούν τους πιστούς να τον συναντήσουν στις εκκλησίες, μάλιστα όταν γνωρίζουν πόσο επικίνδυνο είναι αυτό σε ημέρες πανδημίας;
Θέτω το ερώτημα γιατί κατά την Αγία Γραφή, ο πανταχού παρών Θεός υπάρχει την ίδια στιγμή παντού: στον ουρανό, στη γη ακόμη και μέσα στους ανθρώπους. Άρα υπάρχει και στα σπίτια, όπου έχουμε αμπαρωθεί για να μην μας εντοπίσει ο κορονοιός. Για ποιο λόγο, λοιπόν, οι παπάδες περιορίζουν την παρουσία του στα λίγα (ή τα πολλά, δεν έχει σημασία) τετραγωνικά των εκκλησιών όπου και μας καλούν να τον συναντήσουμε;
Ο Απόστολος Παύλος ήταν σαφής και εμφαντικός κατά την ομιλία του προς τους Αθηναίους, κάτω από τους λαμπρούς ναούς του ιερού βράχου της Ακροπόλεως: «Ο Θεός ο ποιήσας τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτως ουρανού και γης Κύριος υπάρχων ουκ εν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί, ουδέ υπό χειρών ανθρώπων θεραπεύεται προσδεόμενος τινός” (Πραξ.17:24).
Άλλοι πατέρες της εκκλησίας και αρχαίοι χριστιανοί συγγραφείς όπως ο Ωριγένης το είπαν με διαφορετικό τρόπο: «Η χριστιανική λατρεία σε αντίθεση με την ειδωλολατρική, δεν εξαρτάται από ορισμένους τόπους και τύπους, αλλά είναι πνευματική, και γίνεται “εν παντί τόπω της δεσποτείας” του Θεού ».
Επαναλαμβάνω το ερώτημα: Γιατί οι παπάδες μας θέλουν σώνει και καλά στις εκκλησίες;
Μία εξήγηση είναι ότι ορισμένοι βλέπουν την εκκλησία σαν οίκο εμπορίου με την έννοια ότι δεν πρέπει να χάσει την… πελατεία της, μέσω της οποίας εκπληρώνει την αποστολή της, όπως αντιλαμβάνεται αυτή κάθε παπάς, κάθε διάκος, κάθε μητροπολίτης.
Στην παρούσα φάση, όμως, η αποστολή της εκκλησίας πρέπει να είναι διττή: όχι μόνο η σωτηρία των ψυχών, αλλά και των σωμάτων των πιστών…
Διαβαστε ακομα: