Δεν υπάρχει διάλογος με την τράπεζα. Είναι ο απόλυτα αφελής όποιος θαρρεί πως θα βρει το δίκαιο του ή το άδικο του με κανονική διαπραγμάτευση με την τράπεζα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Η τράπεζα παίζει με το σύστημα Εγώ είμαι το κράτος, λάθος, είμαι υπεράνω του κράτους και κάνω ότι γουστάρω.
Έτσι είναι. Πριν στηθούν τα κράτη υπήρξαν οι τράπεζες. Είναι παλαιότερες του κυβερνητικού συστήματος. Μην πω, για να είμαι περισσότερο ακριβής ιστορικά, ότι τα κράτη δημιουργήθηκαν για να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους οι τράπεζες. Κι όταν λέμε ”τη δουλειά τους” εννοούμε την αισχροκέρδεια τους.
Μόνο δικαστικά θα στριμώχνεται η τράπεζα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν είναι σίγουρο, όμως, ότι θα δικαιωθεί κάποιος αν κερδίσει δικαστικά την τράπεζα. Αν πράγματι η υπόθεση θα εκδικαστεί κάποτε. Αν θα εκδοθεί απόφαση σε βάρος της τράπεζας. Αν θα ισχύσει η απόφαση σε περίπτωση που ευνοεί τον δανειολήπτη.
Είπαμε. Το θεμέλιο του κράτους δεν είναι το κράτος, αλλά η τράπεζα.
Διαβάστε ακόμα: