Βιβλίο είμαι σε θέση να γράψω, μάλιστα με πολλές σελίδες, για όσους πέθαναν στη ψάθα, όπως έλεγαν τον καιρό των παππούδων μας, ενώ από τα χέρια τους είχαν περάσει λεφτά με το τσουβάλι. Συμβαίνουν αυτά. Και συμβαίνουν επειδή πράγματι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους τραβάει, ρε, παιδί μου, το να ασχοληθούν με το χρήμα, εννοώ το δικό τους χρήμα. Είτε το βρήκαν έτοιμο, παστωμένο σε σεντούκια, είτε το κέρδισαν οι ίδιοι με την αξία τους.

Ναι, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Ταλαντούχοι, ευφυείς, ζωντανοί, όμως δεν γουστάρουν αυτό που λέγεται διαχείριση οικονομική. Όχι πως δεν αγαπάνε το χρήμα. Όχι πως δεν αντιλαμβάνονται ότι το χρήμα ορίζει τη ζωή σου. Και από τούτο το γαμημένο χαρτί, σ’ ένα άλφα βαθμό, εξαρτάται η άνεσή σου, η ηρεμία σου. Όμως! Είπαμε. Δεν το βάζουν στη σκέψη τους, δεν το γουστάρουν. Πως αλλοιώς να το πεις! Δεν τους μαγεύει τη ψυχή το κουμάντο με τα χρήματα, και τα δικά τους χρήματα.

Δυο είναι οι φωνές στην αμερικάνικη σόουλ μουσική με τις περισσότερες σόλο επιτυχίες. Η Αρίθα Φραγκλιν (1942- 2018) και η Ντιον Ουώργουϊκ.  Από τα 72 της χρόνια η αραπίνα είναι να την κλαις. Για φυλακή ήταν. Ποια; Αυτή που είχε ξεσκίσει σε εκατομμύρια τα ντόλαρς, αλλά έμεινε σασί. Χρεοκοπημένη. Άφραγκη, άφραγκη. Και την κυνήγαγε η εφορία, ενώ την είχε χρυσοπληρώσει, περισσότερα απ’ όσα όφειλε. Είπαμε. Όταν δεν ασχολείσαι με τα λεφτά σου, τότε το πιθανότερο, μην πω το βέβαιο, είναι ότι εκείνοι που έχεις βάλει να διαχειρίζονται τα πακέτα του, τα έσοδα σου, να σε ρίξουνε στον ασβέστη.