Αναρωτιέται ο αφελής. Είναι δυνατόν να μπλέξει με το λαθρεμπόριο των σκληρών ναρκωτικών ένας εφοπλιστής πασίγνωστος και με έντονη κοινωνική παρουσία. Η απάντηση είναι εύκολη. Ας μη μιλάμε με θεωρίες και υποθέσεις. Στο χώρο του εφοπλισμού γνωρίζουν, όχι απλά υποψιάζονται, ποιος συνάδελφος μπλέκεται σε τέτοιες βρωμοδουλειές. Στο φινάλε δεν κρύβονται τα λεφτά.
Βαρειά ονόματα, καπεταναίοι και καραβοκύρηδες του Χθες και πιο παλιά ακόμα έφερναν «πράμα». Τι λέμε; Η πειρατεία και το μαύρο εμπόριο στη θάλασσα είναι η ίδια η ύπαρξη της Ελλάδος. Έτσι- κι έτσι – κτίσθηκαν τα εφοπλιστικά τζάκια.
Δύσκολο να πει κάποιος το «Όχι» στο ναρκωτικό, διότι τα πακέτα είναι πολλά. Και ο εφοπλιστής δεν υπολογίζει το ρίσκο του δημόσιου διασυρμού του. Το όνομα του. Το κόστος που θα κουβαλάνε για πολλά χρόνια τα παιδιά του. Ύστερα έχει τις δικαιολογίες του. ”Δεν έχω καμία σχέση. Δεν ξέρω τι γινόταν στα καράβια μου. Δεν είχα δώσει την έγκρισή μου”. Παραμύθια.
Μη λησμονούμε και το άλλο. Μπαίνει στο κόλπο κάποιος εφοπλιστής. Κομματάκι δύσκολο να ξεκόψει αύριο ακόμα κι αν το θέλει ο ίδιος. Δεν τον αφήνουν. Υπάρχει πάντα ο φόβος να τον «δώσουν». Να τον καρφώσουν. Να τον ”μπλέξουν”. Και από το καρτέλ των μεγαλεμπόρων και οι «μιλημένοι» τελωνειακοί. Να αποδείξουν αυτοί ότι κάνουν… έντιμα το καθήκον τους. Ότι δεν τα παίρνουν, ότι συλλαμβάνουν κάποιον.
Διαβαστε ακομα: