Γράφω με αφορμή ότι κόψανε το ηλεκτρικό ρεύμα σε μια εφημερίδα. Δεν μπαίνω σε άλλα χωράφια. Μιλάω γενικά. Και λέω πώς ό,τι δεν μπορεί να ζήσει μόνο του, να πεθάνει. Να τελειώσει. Διαφορετικά καθίσταται προβληματικό για όλους μας. Για την εθνική οικονομία. Για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ξεχάστε το παραμύθι ότι αυτό είναι καλό, πολύτιμο, απαραίτητο, χρήσιμο, ποιοτικό, λαϊκό. Αυτά είναι φασιστικά πράγματα. Κάποιοι απ’ εμάς, όλοι μας, το πληρώνουν αυτό που λειτουργεί ζημιογόνα. Ακόμα και το πιο αθώο, αυτό που στήθηκε αποκλειστικά για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο δεν έχει θέση, δεν πρέπει να υπάρχει αν είναι ζημιογόνο.

Μη σου πω το άλλο. Οτιδήποτε υπάρχει στην αγορά, είτε εφημερίδα, είτε νοσοκομείο, μπουρδέλο ή μπαρμπουτιέρα, είναι ύποπτο αν λειτουργεί ζημιογόνα. Σίγουρα κάτι βρωμάει. Τα πάντα όλα, νόμος αυτός, πρέπει να είναι κερδοφόρα. Ένα μουσείο, μια σχολή χορού, ένα αθλητικό σωματείο.