Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Προφητικός, αλλά αδιόρθωτος ο Ανδρέας Παπανδρέου, γεννημένος το 1919, σα σήμερα 5 Φεβρουαρίου. Το 1987 προέβλεψε την κατάρρευση της Οικονομίας, αλλά το 1989 έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έπρεπε, με το σύνθημα ”Τσοβόλα δώστα όλα”. Το πόσο δολοφονική ήταν η συνταγή αποδείχθηκε το 2009, όταν ένας, όπως λέγεται, θαυμαστής του, ο Κώστας Καραμανλής εφάρμοσε παραλλαγή του δόγματος Τσοβόλα δώστα όλα, για την οποία ο Α. Παπανδρέου είχε γράψει άρθρο το 1987 στο αμερικανικό περιοδικό New Perspectives Quaterly.
Ο Κέινς, έγραφε τότε ο πρώην πρωθυπουργός, «…ανέπτυξε τη θεωρία της “ενεργού ζήτησης” … μέσα στα εθνικά σύνορα… Ο διεθνής καταμερισμός της εργασίας σήμερα τα άλλαξε όλα. Αν τονώσουμε την καταναλωτική δύναμη εδώ στην Ελλάδα, δημιουργούμε θέσεις εργασίας στην Ιταλία και τη Γερμανία… Οι καταναλωτές μας αγοράζουν ιταλικά παπούτσια ή τα καλύτερα γερμανικά αυτοκίνητα και δημιουργούν πρόβλημα στο ελληνικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Σήμερα ένας οπαδός του Κέινς θα είχε οδηγήσει την Ελλάδα στην πτώχευση μέσα σε δύο χρόνια!».
Μήπως αυτό δεν συνέβη την περίοδο 2007-2009. Το λένε οι αριθμοί. Και ιδού τα αποτελέσματα όπως τα είχε προφητέψει από τότε ο Ανδρέας. «Εάν η Ελλάδα… », έγραφε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, «… θέλει ένα κράτος πρόνοιας με υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και ασφαλείς συντάξεις, πρέπει ταυτόχρονα να έχουμε υπόψη μας τη μάχη για την αύξηση της παραγωγικότητας. Εάν πρέπει να επιζήσουμε σε αυτόν τον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας και της παραγωγής, όπου οι συνθήκες ανταγωνισμού έχουν γίνει πολύ σκληρές, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αν αυτή η στάση δεν υιοθετηθεί από την εργατική και τη μεσαία τάξη, οι επιπτώσεις μπορεί να είναι πολύ σοβαρές…
«Η Ελλάδα έχει έναν υπερτροφικό δημόσιο τομέα που καταπνίγει την ιδιωτική επιχείρηση…», συνέχιζε το ίνδαλμα πολλών σημερινών κρατιστών. «Στην Ελλάδα οι οικονομικοί πόροι για επενδύσεις συνθλίβονται από τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα… Το θέμα είναι το κέρδος και είναι θέμα επιβίωσης για την ελληνική οικονομία… Εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις για να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή της στην τεχνολογική επανάσταση, τότε είναι καταδικασμένη να παραμείνει μια τουριστική χώρα. Οι νέοι μας θα μεταναστεύσουν και θα έχουμε έναν πληθυσμό γερόντων που θα φροντίζει τα ξενοδοχεία…».