Και το άλλο, είναι σκάνδαλο, λέει, να παίρνει κάποιος δυο και τρεις συντάξεις; Μα, τις δικαιούται! Το σκάνδαλο είναι πάλι του κράτους που εκβιαστικά από εργαζόμενο και ελεύθερο επαγγελματία ζητάει εισφορές για λογαριασμό και δυο και τριών ταμείων.
Αν η σύνταξη είναι λαμογιά, τότε ένοχος είναι κι αυτός που εισπράττει κάθε μήνα τη σύνταξή, και, κυρίως, εκείνος που παράνομα και καταχρηστικά του την παρέχει.
Υπάρχει μία κοινωνική πλαστογραφία στο θέμα των συντάξεων. Γι’ αυτό έχει περάσει η ”λογική” των υψηλών και των χαμηλών συντάξεων.
Των δήθεν ευνοημένων και των δήθεν αδικημένων. Λοιπόν. Η σύνταξη είναι καθαρά οικονομικίστικη διαπροσωπική και διαχρονική σχέση ανάμεσα στον εργαζόμενο και αυριανό συνταξιούχο και το ταμείο του. Κατέβαλε ο φουκαράς για δεκαετίες υψηλές εισφορές, διότι είχε υψηλό μισθό, άρα δικαιούται υψηλώτερη σύνταξη σε σύγκριση με τον εργαζόμενο που έδινε κάθε μήνα κάτι ψιλά στο ταμείο του.
Είναι, λοιπόν, ο ορισμός της αδικίας να ισοπεδώνεται αυτός που έδωσε τα μαλλιά της κεφαλής του στο ασφαλιστικό του ταμείο για χρόνια ολόκληρα με τον άλλονα που ήταν χαμηλόμισθος.
Διαβαστε ακομα: