Αυτός, λένε, είναι ο πλουσιώτερος Κινέζος (φώτο). Τον κοζάρεις στη φωτογραφία και σκέπτεσαι πως δεν πρόκειται για υπεράνθρωπο. Είναι ένας σαν όλους μας. Της διπλανής πόρτας, που λένε. Κι όμως, ο τύπος είναι ο πλουσιώτερος, ο πιο πλούσιος από τους πολυεκατομμυριούχους της Κίνας.
Και αναρωτιέσαι. Πώς τα κατάφεραν όλοι αυτοί οι μάγκες, που δεν γεννήθηκαν στην Αμερική και την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά και την Ιαπωνία, αλλά στην Κίνα της πείνας και της δυστυχίας. Στην πατρίδα τους που μέχρι χθες το κράτος απαγόρευε τον πλουτισμό, δεν υπήρχαν ευκαιρίες να ξεχωρίσει κάποιος οικονομικά, ακόμα κι αν είχε όλα τα προσόντα του πιο επιτυχημένου επιχειρηματία.
Πήγαινε στη Ρωσία. Τα ίδια. Πριν ακόμα πέσει ο κομουνισμός, από την περεστρόικα κιόλας, τα δεμένα σκυλιά ήταν έτοιμα να ορμήσουν στην Αγία Ρωσία για να πιάσουν τα πόστα. Όλοι ”της σχολής”. Κι έγινε το απίστευτο. Ολιγάρχες έγιναν από το μηδέν, και από το ένα φεγγάρι στο άλλο, οι επιλεγμένοι με τα γυάλινα μάτια. Πολυτρισεκατομμυριούχοι από το μείον μηδέν. Από το τίποτα.
Μάλιστα, κύριε. Στην Κίνα και την Ρωσία φτιάχτηκαν τζάκια. Τα τζάκια. Λεφτάδες, Πολύ δυνατοί επιχειρηματίες. Με θεμέλια. Δεν φτιάχτηκαν μόνοι τους, όμως.. Βοήθησε και η κατάσταση, η νέα τάξη πραγμάτων στις δύο αυτές μεγάλες χώρες. Το νέο καθεστώς είχε ανάγκη τους ταχυδακτυλουργούς.
Διαβαστε ακομα: