Ιστορία αληθινή. Εφοπλιστική. Συνέβη το 2008. Ο μεγάλος αγοράζει παπόρι με 22 εκ. δολάρια και μετά από ενάμισυ μήνα ο υπεύθυνος της εταιρείας πληροφορεί το αφεντικό:
– Δεχθήκαμε πρόταση από Ισραήλ να τους πουλήσουμε το καράβι με 23,5 εκ. δολάρια.
”Δώστο!” λέει ο εφοπλιστής. ”Η καλύτερη μας, σε λιγώτερο από δύο μήνες κάνουμε παντελόνι 1,5 εκατομμύριο”.
Δεν άρεσε στον υπάλληλο η βιαστική απόφαση του μεγάλου.
– Συμβαίνει, και μου επιτρέπεται θαρρώ, ότι διαφωνώ…” λέει το στέλεχος της εταιρείας.
”Δηλαδή, να μην πουλήσουμε το καράβι και να έχουμε κέρδος, πριν ακόμα το ξοφλήσουμε;”
– Προτείνω να περιμένουμε 48 ώρες. Είμαι σίγουρος ότι οι Εβραίοι θα επανέλθουν με καλύτερη προσφορά…
”Και πώς το ξέρεις, ότι θα ανεβάσουν την προσφορά τους;” ρωτάει ο εφοπλιστής.
– Δεν το ξέρω! Το προβλέπω!!! Το καράβι μας είναι στο Κίεβο και συμφέρει στην ισραηλινή εταιρεία να το αγοράσει παρά να το ναυλώσει, για τις μεταφορές που θέλει.
Ο εφοπλιστής συμφώνησε. Πράγματι, μετά από 34 ώρες οι Εβραίοι επανήλθαν με πρόταση 25,5 εκ.! Ο εφοπλιστής πανηγύριζε, όμως βλέπει τον άνθρωπο του πάλι σκεπτικό. “Δεν είσαι ευχαριστημένος; Έγιναν τα πράγματα όπως τα είχες προβλέψει. Πούλα, λοιπόν!”.
– Λυπάμαι, αλλά πάλι δεν με ρωτάτε πριν αποφασίσετε…, του λέει ο υπάλληλος.
”Όκευ, σε ρωτάω, τι κάνουμε;
– Βλέπω στον υπολογιστή σε ποιο ακριβώς σημείο βρίσκεται το κάθε καράβι. Οι Ισραηλινοί δεν έχουν άλλη επιλογή, θα ανεβάσουν κι άλλο την τιμή.
Τι καράβια, τι σπίτια, τι μετοχές και ποδοσφαιριστές. Ίδιο έργο είναι ό,τι αγοράζεται και πουλιέται. Η μεταγραφή ποδοσφαιριστή είναι κίνηση επιχειρηματική. Πληρώνεις για να αποκτήσεις κάτι, που πιθανότατα μετά από έξι μήνες να τον δώσεις δανεικό ή να τον μεταπουλήσεις σε καλή τιμή. Τζόγος. Αρκεί να ξέρει ο μαγαζάτορας της ΠΑΕ γιατί και τι αγοράζει, π.χ. μόνο για πάρτη της ομάδας του ή και για να βγάλει φράγκα όταν τον παραχωρήσει την κατάλληλη στιγμή.
Διαβαστε ακομα: