Από τότε που συστήθηκαν οι ΠΑΕ, το καλοκαίρι του 1979, ο χώρος του ποδοσφαίρου πλουτίστηκε και με μία ακόμα κατηγορία αλεπουδιάς. Νομιμοποίηση μαύρου χρήματος με μεταγραφή ποδοσφαιριστη Πανάκριβου και πρωτοσέλιδου. Μια οικονομική πράξη με την οποία επιτόπου ξεπλένονταi πακέτα, έσοδα από ανομολόγητες πηγές της προεδράρας της ΠΑΕ.
Πάντα κάποιος κάνει την αρχή. Σκαπανέας ο πολύ γνωστός μαγαλοεπιχειρηματίας, πρώην πρόεδρος ομάδας. Αν και η συγκεκριμένη παρανομία δεν χρειάζεται δάσκαλο, κάποιον πρωτοπόρο για να γεννήσει ένα νέο μοντέλο φοροδιαφυγής.
Το έργο είναι απλά και πεντακάθαρο. Γίνεται η πώληση ποδοσφαιριστή π.χ. μ’ ένα ή πέντε εκατομμύρια, όμως στα βιβλία περνάνε δέκα ή 15 εκατομμύρια. Ότι τόσα εισέπραξε η ΠΑΕ, η οποία είναι χρεωμένη στην προεδράρα της.
Δεν είναι, λοιπόν, μόνον τα στημένα ματς, οι δωροδοκίες και τα χαρτζηλήκια σε δημοσιογράφους και άλλα λαμόγια που δεκαετίες παραμένουν χρήσιμοι ως ενωσιάρχες, διαιτητοπατέρες, διάφοροι νταβατζήδες, κάποιοι από τους οποίους γίνονται ακόμα και μεγαλομέτοχοι μικρών ΠΑΕ. Παίζει και το «καθάρισμα» μαύρου χρήματος.
Τι να κάνει το κρατος; Μια κουβέντα είναι κι αυτή. Τι να πρωτοκάνει το κράτος. Ρωτάς αν μπορεί, ακόμα και να θέλει να παρέμβει; Τι να κάνει όταν όλα στα χαρτιά είναι νοικοκυρεμένα;
Διαβαστε ακομα: