Ο πιο μόρτης της παρέας έδωσε τη σοφή εξήγηση πως είναι δυνατόν μια χώρα, και στα πιο δύσκολα της, να γιορτάζει το Πάσχα. Χρεοκοπημένη να είναι, χρεωμένη, να υποφέρει από την πιο ζοφερή οικονομική κρίση της νεώτερης Ιστορίας της, πάλι το Πάσχα θα τα δώσει όλα. Δεν καταλαβαίνει τίποτα. Στα χρόνια των μνημονίων παραμιλούσαν οι Ευρωπαίοι με τις αεροφωτογραφίες των νησιών, σε Αιγαίο και Ιόνιο. Πήκτρα!
Η έξοδος από την Αθήνα στην ύπαιθρο το Πάσχα είναι πάντα θριαμβευτική. Και στις καλές, αλλά και στις άσχημες εποχές τα τελευταία χρόνια. Είπαμε. Οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Την ερμηνεία του φαινομένου τη δίνει ο δικός σου.
«Δεν κοιμάμαι τα μεσημέρια, όμως την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ήμουν ξαπλωμένος μπροστά στην τηλεόραση, με πήρε για λίγο, μάλιστα είδα και ένα όνειρο… Πως στις 7.30 θα πεθάνω… Άρχισα, λοιπόν, να μουντζώνω τον εαυτό μου. «Να, μαλάκα! Που δεν έφαγες τη μπριζόλα, που είχε απομείνει και την έβγαλες το μεσημέρι με ρεβύθια…».
Τι εννοείς, τον ρώτησαν από την παρέα. ”Τι να εννοώ, ρε! Έτσι κι έτσι πεθαμένοι είμαστε και ό,τι έχουμε στην άκρη και ό,τι δεν έχουμε το καταξεσκίζουμε τις ημέρες του Πάσχα… ”
Διαβαστε ακομα: