Τις τελευταίες μέρες όλο σχεδόν το χαρτί της αγοράς το μάζεψαν τα σουπερμάρκετ. Ο κορονοϊός χωρίς υπερβολή είναι το ”κέντρο αποφάσεων” στο γίγνεσθαι της εθνικής οικονομίας. Το ξεπούλημα στα σουπερμάρκετ, το άδειασμα στα ράφια, σίγουρα δεν είναι καλό, όσο κι αν το μεγαλοκατάστημα τροφίμων συντηρεί δεκάδες, εκατοντάδες επιχειρήσεις, άρα δίνει ψωμί σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Όπως και να ‘χει το κράτος υποφέρει όταν περιμένει μόνο την εμπορική κίνηση του σουπερμάρκετ. Γιατί προέκυψε ο πανικός και όρμησε ο κόσμος στα σουπερμάρκετ και έριχνε στο καρότσι ό,τι έβρισκε; Γνωστό και επαναληπτικό το σκηνικό σε κάθε μορφή κοινωνικής κρίσης, λόγω επιδημίας ή πολέμου. Μήπως δεν προλάβουμε, μήπως αύριο δεν βρούμε τα χρειαζούμενα. Και υποχρεωθούμε να φάμε ρίζες και τα κοπρόσκυλα του δρόμου.
Γέρους έβλεπες να αγοράζουν ταμπάξ σερβιέτες, κάμελ βερνίκι, απορρυπαντικά με τη σέσουλα. Ό,τι βρουν, αν δεν βρουν αυτό που θέλουν. Όλο και κάπου θα χρησιμοποιήσουν και τα μη αναγκαία που αγοράζουν.
Το άλλο. Η μια μετά την άλλη χώρες αποφασίζουν να απαγορεύσουν τις εξαγωγές τροφίμων για να μη λείψουν σ’ εκείνες. Ποιος ξέρει πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με τον κορονοϊό, που έχει στην πρίζα τον πλανήτη όλο.
Διαβάστε ακόμα: