”Τι να μας πει το παοκάκι με τα τρία πρωταθλήματα σε 90 χρόνια… ”. Αυτό είχε πει ανάμεσα σε πολλά άλλα ο μακαρίτης Σάββας Θεοδωρίδης μετά από μια αποτυχία του Ολυμπιακού να κερδίσει το… ”παοκάκι” στο Καραϊσκάκη. Ποια αξία να έχει μια τέτοια κουβέντα, όταν λέγεται αμέσως μετά την επιτυχία του αντιπάλου; Και δίκαιο να έχει ο παλιός τερματοφύλακας, το χάνει. Πιο σωστά ο ίδιος δίνει δικαιώματα να μην παίρνουν στα σοβαρά τη δική του αλήθεια. Τη δική του αξιολόγηση για τον ΠΑΟΚ και τη σύγκριση του με τον Ολυμπιακό.
”Εγώ έχω πάρει τόσα πρωταθλήματα, κι έχω χάσει το λογαριασμό, ενώ ο ΠΑΟΚ μονάχα τρία… , από που κι ως που είμαστε ίδιοι;”. Ήταν η αλήθεια του Θεοδωρίδη. Ο οποίος για να είναι σωστός, για να υπερασπίσει τη δική του αλήθεια, όφειλε να αναγνωρίσει και την… άλλη αλήθεια. Οτι ο ΠΑΟΚ, το παοκάκι εξελίχθηκε σε Νο 1 παίκτη του ντόπιου ποδοσφαίρου. Το παοκάκι έβαλε τέλος στην πολύχρονη επί της ουσίας περιθωριακή του παρουσία.
Από τότε που εμφανίστηκε ο αποδυτηριάκιας έλεγε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τον ΠΑΟΚ. Μια ομάδα, με τόσο κόσμο, κάθε δέκα ή 20 και 30 χρόνια να παίρνει πρωτάθλημα και κύπελλο. Ένας τέτοιος ΠΑΟΚ είναι χιλιομετρικά σε απόσταση από ΑΕΚ, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Κι όταν ο ΠΑΟΚ τελικά πήρε το πρωτάθλημα ο αποδυτηριάκιας έγραψε κι ξανάγραψε ότι το ένα πρωτάθλημα ίσον κανένα. Για να γίνει παίκτης αληθινός ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να διπλώσει τα πρωταθλήματα, να πάρει τουλάχιστον τρία στα τρία, έστω τρία στα πέντε.
Έτσι θα φτιάξει τη δική του εποχή ο ΠΑΟΚ. Έτσι θα αποδείξει ότι δεν είναι ένα πυροτέχνημα, κάποιο βεγγαλικό και σβήνει μετά τη σύντομη τροχιά του. Το παοκάκι, επιτέλους, αρχίζει να γράφει την δική του Ιστορία.
Διαβαστε ακομα: