Ο Παναθηναϊκός είναι εταιρεία. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, σαν εταιρεία, σαν επιχείρηση, είναι, και πάντα είναι ενός συγκεκριμένου επιπέδου. Πρώτου επιπέδου. Ανεξάρτητα αν μια σαιζόν πάρει ή χάσει το πρωτάθλημα.
Άσε, όμως, στην άκρη τον φουκαρά τον οπαδό, που είναι ο πελάτης, ο αγοραστής, ο καταναλωτής της ομάδας. Του
παναθηναϊκού προϊόντος. Ο μεγαλομέτοχος, οι μεγαλομέτοχοι, οι έχοντες τη διαχείριση της εταιρείας, οι έχοντες συμφέροντα, είναι το ερώτημα πώς πορεύθηκαν; Αυτό είναι το ζητούμενο.
Δεν είναι κόμμα ο Παναθηναϊκός που κατεβαίνει στις εκλογές και ό,τι πιάσει. Δεν πάει έτσι. Δεν βγαίνει στα κανάλια, ούτε στη Βουλή ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός να λέει τις παπαριές του και μετά περιμένει τι θα ψηφίσει ο κόσμος. Δεν πάει έτσι.
Ο Παναθηναϊκός είναι Παναθηναϊκός. Όχι σήμερα Συνασπισμός του 2,9%, αύριο ΣΥΡΙΖΑ 4,2 και μετά 39 τα εκατό. Σήμερα Χρυσή Αυγή έχει μηδέν τόσο τα εκατό κι αύριο 6 και 7%. Μια διακοπή για ρεκλάμες και επανέρχομαι μετά το διαφημιστικό διάλειμμα.
Διαβαστε ακομα: