Ο Νώντας δεν γουστάρει να βλέπει μόνος του το ματς από την τηλεόραση. Πρόβλημα! Σε κάθε περίπτωση γεννιέται πρόβλημα, όταν χρειαστεί να συνταιριάξουν άνθρωποι… Το πρόβλημα υπάρχει κι όταν δεν εκδηλώνεται… Μου την σπάει ο έτσι, αλλά το πνίγω μέσα μου. Κι ο άλλος δεν με κάνει κέφι, αλλά δεν το φανερώνει.
Προχθές απών από την παρέα ο Γιώργος. Τι συμβαίνει; Στα ίσα ο Νώντας του είχε μηνύσει καλύτερα να μην κοπιάσει το γιωργάκη. Γιατί;
Οπαδός ο Γιώργος, όπως όλοι της παρέας. Ενοχλητικός και πέραν της κόκκινης γραμμής. Που σημαίνει ότι δεν είναι πλέον ανεκτός στον Νώντα. ”Την αρρώστια μας όλοι την έχουμε, αλλά σεβόμαστε τον άλλον… ” λέει ο Νώντας. ”Πως να φχαριστηθώ αγώνα, όταν με νευριάζει το γιωργάκι… Δεν το θέλει ο μαλάκας, όμως να, που του βγαίνει… Έχουμε τον νταλγκά μας με την ομάδα, έχουμε και τον Γιώργο να λέει τις μαλακίες του και να μας κάνει άνω κάτω…”.
Έτσι είναι. Η μπάλα είναι αρρώστια. Πονάει ο άλλος, χαίρεται, ανάλογα με το αποτέλεσμα του παιχνιδιού. Ο άλλος να προσέχει τι βγάζει από το στόμα, μετρημένα τα λόγια του. Χάνει η ομάδα, δεν τσουλάει κι έχεις τον άλλον να πανηγυρίζει για τη δική του ομάδα και χωρίς να το καταλαβαίνει να σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου..
Διαβαστε ακομα: