Χάνει η ομάδα. Λάθος! Δεν έχασε, και ξεχάστε τι διαβάζει κανείς στο φωτεινό πίνακα του γηπέδου. Μα, τελείωσε το ματς και η ομάδα ηττήθηκε. Είπαμε, λάθος!!! Κατ’ αρχήν ο διαιτητής έπαιξε βρώμικα, μας αδίκησε. Άρα, η ομαδάρα δεν έχασε στα ίσα. Άρα, δεν υπάρχει ήττα.

Ύστερα, να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο προπονητής έκανε λάθη. Άρα, αυτός έχασε, ο πάγκος έχασε, όχι η ομαδάρα. Στο φινάλε που το έχετε δει γραμμένο ότι ο προπονητής, σήμερα είναι, αύριο είναι χαίρετε, εκπροσωπεί την ομάδα. Αλλοίμονο, και από τις γκέλες ενός περαστικού να χρεωθεί με ήττα η ομάδα.

Δεν ήταν μόνο ο διαιτητής στην κόντρα, και ο προπονητής της ομάδας. Όχι, βέβαια. Και οι παίκτες έκαναν το χειρώτερο τους παιχνίδι. Άρα; Προσπαθώ να σας πω την αλήθεια, την πραγματικότητα. Ότι ΔΕΝ έχασε η ομάδα. Η δική μας ομάδα κερδίζει όλα τα ματς. Αν φύγει ηττημένη από το γήπεδο, η ομάδα δεν έχασε, φταίνε διαιτητής, προπονητής, παίκτες. Κι αν κερδίσει το ματς η ομάδα, το κέρδισε η ίδια, δηλαδή το όνομα της, η φανέλα της, η Ιστορία της.