Μία χύμα κατάσταση ήταν ο ΠΑΟΚ, για χρόνια, για δεκαετίες. Ένα σκόρπιο πράμα. Οι κουλτουριάρηδες θα το έλεγαν ακυβέρνητο σκάφος. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν μιλάς σήμερα για τον ΠΑΟΚ αν δεν χρησιμοποιείς σκληρή γλώσσα. Ωμή. Ψυχρή. Και δικαίωμα γνώμης για τον ΠΑΟΚ έχει ο καθένας που αγαπά το ποδόσφαιρο. Που ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να είσαι παοκτσής.
Κομμάτι, μάλιστα τόσο ισχυρό κομμάτι στην πίτα του εγχώριου ποδοσφαίρου είναι ο ΠΑΟΚ, κι όσο κυκλοφορούσε σαν ασθενής, τότε επηρέαζε αρνητικά όλο το πρωτάθλημα. Να μπούμε κατ’ ευθείαν στο ψαχνό. Γιατί ο ΠΑΟΚ άλλαξε την ιστορική του πορεία; Εύκολη η απάντηση. Επειδή συναντήθηκε με τον Ιβάν Σαββίδη. Μ’ έναν επιχειρηματία που για τους δικούς του λόγους άρχισε να πληρώνει. Δεν είναι ο τύπος του ηγέτη, του αρχηγού, του φοβερού και τρομερού μπροστινού ο ομογενής επιχειρηματίας. Είναι, όμως, αυτός που είχε φράγκα, κι είχε τους λόγους του να τα χώνει στην ομάδα..
Δεν θα μας καταργήσουν τις προαιώνιες αξίες της ζωής. Τις ανάγκες στους αιώνες των αιώνων και ό,τι χρειάζεται οτιδήποτε συλλογικό, μαζικό, λαϊκό. Μόνον αν θέλουμε τον ΠΑΟΚ ένα καφενείο, μια ψησταριά, ένα ουζάδικο, θα αρνηθούμε έναν τύπο σαν τον Ιβάν. Και θα παραδώσουμε την ομάδα στην εξέδρα, στον όχλο.
Ό, τι πει ο γίγας λαός. Γραφικότητες. Ο κόσμος έχει πάθος, πυρετό, ενθουσιασμό, απογοήτευση, όμως όχι κρίση, όχι γνώση, όχι ευθύνη. Ποιος κρατάει το πηδάλιο στον ΠΑΟΚ; Ο κανένας. Ούτε ο μεγαλομέτοχος Ιβάν Σαββίδης, ούτε κάποιος επιλεγμένος απ’ αυτόν. Γι’ αυτό την κατάσταση έχουν πάρει στα χέρια τους οι ιππότες της εμπροσθοφυλακής του παοκτσήδικου λαού.
Διαβαστε ακομα: