Να μιλήσουμε παοκτσήδικα. Λάθος. Ο αποδυτηριάκιας ποτέ δεν κάνει φτηνή προπαγάνδα υπέρ μιας ομάδας. Το αν θα πει, και γιατί να μην πει, έναν καλό λόγο για μια ομάδα, αυτό έχει σκοπιμότητα γενικού συμφέροντος. Δηλαδή;
Νοσεί το ελληνικό ποδόσφαιρο εάν μια ομάδα με πολύ κόσμο δεν στέκεται καλά στα πόδια της. Το ποδόσφαιρο θέλει υγειείς και δυνατές τις ομάδες, ειδικά τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, την ΑΕΚ. Άμα, ειδικά οι πιο δημοφιλείς ομάδες είναι προβληματικές, τότε και το ποδόσφαιρο μας είναι προβληματικό.
Μ’ αυτή την έννοια λέω να μιλήσουμε παοκτσήδικα. Και να πούμε, τι; Ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη τη συμπάθεια του κόσμου, του μη παοκτσήδικου κόσμου. Να ‘ναι συμπαθής ο ΠΑΟΚ, όχι αντιπαθής.
Και στις νίκες, και στις ήττες έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ να προκαλεί τη γενικά συμπάθεια. Αυτό είναι φροντίδα της διοίκησης, της ιδιοκτησίας. ΠΑΟΚ δεν είναι ο ποδοσφαιριστής, ούτε ο προπονητής. Αυτοί είναι του έρχομαι και του φεύγω. Το αφεντικό της ΠΑΕ να το αντιληφθεί αυτό. Και οι οπαδοί της ομάδας. Και οι δημοσιογράφοι της. Αυτοί είναι ο ΠΑΟΚ.
Το ξαναλέω. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη της συμπάθειας όχι της αντιπάθειας των ουδετέρων, των μη παοκτσήδων. Κι αυτό δεν θα το πετύχει όταν συνέχεια γαυγίζει, μάλιστα κι όταν δεν έχει δίκαιο.
Διαβαστε ακομα: