Παλιά ιστορία. Μην το τραβήξουμε μακριά, στο βάθος του χρόνου. Ας το πιάσουμε… πρόσφατα, από τα χρόνια του κανονικού Καραμανλή. Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο εθνάρχης είχε προτείνει να γίνονται μόνιμα στην Ελλάδα οι ολυμπιακοί αγώνες. Το πρότζεκτ, όμως, παρ’ ό,τι γιγαντωνόταν σε έξοδα έβρισκε πελάτες, δηλαδή χώρες να αναλάβουν τη διοργάνωση.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, το έργο άρχισε να μπαίνει στα πολύ δύσκολα. Διοργάνωση ολυμπιακών αγώνων σημαίνει πλέον… αυτοκτονία. Χρεοκοπία. Κατόπιν τούτου η ΔΟΕ σκέπτεται(;) πως να αναβαθμίσει το προϊόν και μαζί να το αποενεχοποιήσει. Να του προσδώσει το… ρομαντικό του χαρακτήρα, τον ιστορικό. Και πως να γίνει αυτό; Να αποφασίσουν να κάνουν δεκτό το αίτημα του… μακαρίτη Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ανοησίες. Τι άλλο; Δεν αποτρέπονται τα οικονομικά σκάνδαλα σε μια υπερεθνική μπίζνα. Ούτε πάει χαίρετε το ντόπιγκ, το φαρμάκωμα των πρωταθλητών στην περίπτωση που οι αγώνες αποκτήσουν μόνιμη έδρα την Ελλάδα. Την Ολυμπία π.χ., τον τόπο τέλεσης τους στην αρχαία εποχή
Διαβαστε ακομα: