Να μιλήσουμε ποδοσφαιρικά. Τι άλλο, όταν η κουβέντα αφορά ομάδα του πρωταθλήματος; Δεν πατάει καλά ο Ολυμπιακός κι όμως, επειδή είναι Ολυμπιακός θέλει δεν θέλει, αρέσει ή όχι στους αντιπάλου του, θα τον δεχθούν για διεκδικητή του Πρωταθλήματος, Γιατί είναι Ολυμπιακός.
Και ο Μαρινάκης από πλευράς του έχει ένα δίκαιο. Παίρνω παίκτες, αλλάζω προπονητές, δεν το παίζω μοιραίος, δεν ησυχάζω ποτέ… Ναι, αλλά το ποδόσφαιρο έχει κάποιους άγραφους νόμους. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι δεν είναι εύκολο να φτιάξει κανείς ομάδα όταν σε μικρό διάστημα τα αποδυτήρια γνωρίζουν τον έναν προπονητή μετά τον άλλον. Δεν πάει έτσι η δουλειά. Από τον Μάρτινς στον Μίτσελ και τον Κομπρεράν, και από τον Ανιγκώ στον Μαρτίνεθ και τον Καρβαλιάλ.
Ύστερα στα αποδυτήρια υπάρχει συνωστισμός ποδοσφαιριστών. Πολύ πράμα. Στον αριθμό 63 έφτασαν οι παίκτες στο πήγαινε- έλα, μεταγραφές, μετακινήσεις, άλλοι ερχόντουσαν, άλλοι φεύγανε, δεν έμεινε σταθερά ένας πυρήνας παικτών, Να ξέρουν κι αυτοί ότι ήλθαν για να μείνουν, να γνωριστούν μεταξύ τους.
Διαβαστε ακομα: