Έχει περάσει μια ώρα παιχνιδιού κι όλα δείχνουν ότι η δουλειά τσουλάει προς την ισοπαλία. Στη μπάλα. όμως, ποτέ μη λες τούτο και το άλλο. Απαγορεύεται(!) με την απειλή του διασυρμού. Τελικά, τι έγινε; Εύκολο είναι να πει κανείς ότι στάθηκε τυχερός ο Παναθηναϊκός, που σ΄ ένα δίλεπτο έφερε τα κάτω επάνω. Σε εκατό περίπου δευτερόλεπτα έκανε το 2 – 0. μάλιστα άνοιξε το σκορ με παίκτη από το ψυγείο. Η αλλαγή Γερεμεγιεφ πριν κάνει ένα- δυο διασκελισμούς, κρύος όπως ήταν έστειλε το τόπι στα δίχτυα.
Ο Βόλος σε καλή φάση στο πρωτάθλημα, αλλά ολοφάνερα κουρασμένος, έτρεξε το ματς και περίμενε δικαιολογημένα περισσότερα. Γιατί έχασε; Μάλλον γιατί κέρδισε ο Παναθηναϊκός; Επειδή ήταν Παναθηναϊκός! Και, μάλιστα, μετά το 1 -0 έγινε περισσότερο Παναθηναϊκός. Και μετά το 2 -0 έγινε ακόμα περισσότερο Παναθηναϊκός. Και μετά το 3- 0 ήταν απόλυτα Παναθηναϊκός. Τι σημαίνει αυτό;
Καθάρισε το διπλό ο Παναθηναϊκός όχι διότι ήταν τυχερός σ’ ένα παιχνίδι που δεν… έδειχνε να τελειώσει με τρία- μηδέν, αλλά διότι οι φιλοξενούμενοι έπαιζαν λες έκαναν προπόνηση στη Λεωφόρο. Μετά το πρώτο γκολ., οι γηπεδούχοι, ομάδα της μικρής πάσας, είχαν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Το τόπι ήταν συνεχώς στα πόδια των παναθηναίκών. Κι όχι μόνον! Έπαιζαν επιθετικά!!! Ζητούσαν κι άλλο γκολ. Δεν άφησαν το ματς στα πόδια των γηπεδούχων. Στη φώτο ο Βραζιλιάνος Ουίλιαμ Αράο, σκόρερ του 2 – 0 με το ροκ κεφάλι του.
Ε, όταν κρατάς τη μπάλα, έχεις τον έλεγχο του αγώνα και ό,τι καλό ή καρπερό προκύπτει, σου αξίζει και δεν λέγεσαι τυχερός.
Διαβαστε ακομα: