Αγοράζει έναν ποδοσφαιριστή η ΠΑΕ και δεν της βγαίνει το κελεπούρι. Ο προπονητής της ομάδας δεν τον θέλει, δεν τον χρησιμοποιεί, δεν του δίνει ευκαιρίες. Λέμε για τον νυν προπονητή, αν ήταν άλλος, ο προηγούμενος ή ο επόμενος, πιθανόν ο παίκτης να είχε θέση στην ενδεκάδα, Όχι μόνο στον πάγκο. Τι κάνει η ΠΑΕ; Μια ”λύση” είναι να πουληθεί ο παίκτης, ακόμα και κάτω από το κόστος της απόκτησης του. Να παραχωρηθεί δανεικός, ώστε να πάρει παιχνίδια. Μη μένει στη ντουλάπα και μπαγιαντέψει.
Σε ποια ομάδα να δοθεί δανεικός ο παίκτης; Όχι σε τίποτα καφενείο της πιάτσας. Και θα θέλει να πάει δανεικός ο παικταράς ή θα κάτσει στη συμβολαιάρα του;
Τι συζητάμε; Παίρνω παίκτη στις μεταγραφές, δηλαδή ξοδεύω λεφτά για να κονομήσω. Να πάρω τεφαρίκι πράμα, όχι να μπω στο πρόβλημα και να μη μπορώ να βγω. Την πατάω στις μεταγραφές διότι δεν ξέρω να ψωνίζω. Δεν έχω, δηλαδή, τον κατάλληλο άνθρωπο. Πάρε αυτόν, μακριά απ’ εκείνον. Όσο για τις ευκαιρίες, τα κρυφά ταλέντα, ε, σ’ αυτό χρειάζεται ο μάστορας. Αυτός που ”βλέπει” ότι ο τάδε και ο δείνα παίκτης είναι ή όχι εξελίξιμος.
Διαβαστε ακομα: