Περνάνε στους ομίλους της Ευρώπης οι ελληνικές ομάδες. Το ερώτημα είναι αν θα παίζουν αμυντικά αν βρεθούν – και θα βρεθούν – με αντιπάλους ανώτερους ή και ισάξιους. Τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, στο πούστικο αυτό πράμα, που ευνοεί και το ανάποδο αποτέλεσμα. Παίρνει αποτέλεσμα ο κατώτερος και πανηγυρίζει για την ”άδικη” νίκη ή ισοπαλία.
Δίνω την πληροφορία ότι στο ποδόσφαιρο υπάρχει και η ήττα. Το λέω στα κινέζικα, όχι στα ελληνικά που είναι δύσκολα, ακαταλαβίστικα, ότι δεν απαγορεύεται η ήττα. Και δεν θεωρείται ντροπή να ηττηθεί μια ομαδούλα.
Από την κωλοϊσοπαλία με όλους πίσω προτιμώ την ήττα. Να κερδίσει η καλύτερη ομάδα που είχε και τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι. Μιλάω ως ποδοσφαιρόφιλος Θέλω διάλογο στο γήπεδο. Ερωτήσεις και απαντήσεις και από τους δυο αντιπάλους. Όχι η μια ομάδα να αποφεύγει να απαντήσει διότι στερείται επιχειρημάτων. Και επειδή δεν είναι άξια να κρατάει θέση στο πάνελ. Μ’ άλλα λόγια να μην της αξίζει η πρόκριση σε όμιλο.
Ναι, προτιμώ να παίξει στα ίσα η ελληνική ομάδα, όχι να περιμένει πίσω, στα στενά και στις γωνίες, μην
αρπάξει το τεμάχιον. Δεν κατάλαβα. Είναι υπερήφανη η ομαδάρα με κωλομπαρίστικο, το λένε και πειρατικό, ποδόσφαιρο αν τελικά καταφέρει να τσιμπήσει βαθμό από την καλύτερη ομάδα; Γι’ αυτό κέρδισε το εισιτήριο της πρόκρισης; Για να μας δείξει τα οπίσθια της. Για να μη βλέπουμε καθαρό, μπαλαδόρικο ποδόσφαιρο.
– Το λες γιατί δεν είσαι οπαδός.
Στραβώνεις την κουβέντα μου. Δεν ξέρεις όταν είμαι κι εγώ του σωματείου. Οπαδός κι εγώ; Η λεγόμενη ”μεγάλη” ομάδα, πατριώτη, δεν απευθύνεται μόνο στην πελατεία της. Είναι μαγαζί εμπορικό και ενδιαφέρεται επικοινωνιακά να ικανοποιεί και τους τρίτους, τους ουδέτερους.
Διαβαστε ακομα: