Ποιος μαλάκας πάει στο σινεμά όταν ξέρει ότι το έργο είναι κάγκελο. Ότι θα τον κρεμάσει. Στη μάπα ταινία εισιτήριο δεν κόβει ούτε η καψούρα γκόμενα με τον παίδαρο πρωταγωνιστή του έργου.
Έτσι που λες. Πάμε πλατεία. Πάμε παραλία. Πάμε μπουρδέλα. Πάει ο άλλος όπου έχει ανάγκη, όπου γουστάρει. Πάμε πρωτάθλημα, γιατί; Ποιο πρωτάθλημα! Όταν δεν είναι σίγουρο πως θα τελειώσει κανονικά. Και ο κίνδυνος να το διακόψουν, όπως στα χρόνια του σύριζα, δεν είναι οι τζιχαντιστές ή άλλοι σοβαροί τρομοκράτες, αλλά κάποια τσογλανάκια.
Ξεκίνησε το έργο από χθες Παρασκευή Έστω ότι το πράμα έτσι ή αλλοιώς θα πάει μέχρι το τέρμα και κάποιοι θα χειροκροτήσουν τον πρωταθλητή, ενώ οι περισσότεροι θα τον φτύνουν. Αυτό, δηλαδή. γίνεται κάθε χρόνο, για να μη ξεχνιόμαστε. Μπάλα θα δούμε, όμως; Αυτό είναι το ζητούμενο. Το πρωτάθλημα δεν έχει νόημα χωρίς θέαμα της προκοπής. Είμαστε όλοι για φασίνες αν οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες και οι λεγόμενοι μεγάλοι πρόεδροι ενδιαφέρονται μονάχα για το κατσαρόλι. Να σηκώσουν την κούπα, κι ας βρωμάει λεχριτοσύνη το πρωτάθλημα
Ποδόσφαιρο ποιοτικό, θεαματικό και συναρπαστικό, με δράση και ενέργεια στο γήπεδο. Αυτό περιμένεις από το πρωτάθλημα. Αυτό θέλεις. Να σε πετάει όρθιο από την πολυθρόνα και την κερκίδα. Να ξεχαστείς από τις μαλακίες και τις λαμογιές της πολιτικής. Αυτή, ναι αυτή είναι η πνευματική προσφορά του πρωταθλήματος. Του ποδοσφαίρου, Της πιο αληθινής λαϊκής διασκέδασης.
Διαβαστε ακομα: