Από τη μια champions league, το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, από την άλλη το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Με άδειες κερκίδες. Και οι περισσότεροι «φίλαθλοι» δεν πάνε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν… θέαμα ποδοσφαιρικό, αλλά να βρίσουν. Τον πρόεδρο της ομάδας, τον διαιτητή, τον αντίπαλο. Ο καθένας με τις ανάγκες του. Έτσι και οι θεατές του πρωταθλήματος. Οι περισσότεροι πάνε γήπεδο για να ξεψωλιαστούν με το στόμα. Να φωνάξουν, να διαμαρτυρηθούν.
Το περίεργο δεν είναι ότι παίζεται μπάλα σε άδεια γήπεδα. Ότι γίνεται πρωτάθλημα σε κρύες κερκίδες. Άλλο είναι το πιο περίεργο, αλλά και… κατανοητό. Οι τελευταίοι που προβληματίζονται για το φαινόμενο να χάνει πελατεία η μπάλα είναι οι… ”επιχειρηματίες” των ΠΑΕ. Γιατί να ανησυχήσουν! Οι άνθρωποι δεν είναι επιχειρηματίες. Θεωρούν, μάλιστα, μειωτικό, ντροπιαστικό μα τους αντιμετωπίζουν ως επιχειρηματίες. Είναι… οπαδοί κι αυτοί, υπεράνω εμπορικού κέρδους.
Γιατί, λοιπόν, να ταλαιπωρηθεί ο άλλος στο γήπεδο. Όταν το ποδόσφαιρο σερβίρεται στο σπίτι του από την τηλεόραση. Γιατί να πληρώσει εισιτήριο και από πάνω να δεχτεί τζούρες από την αηδιαστική γηπεδική ατμόσφαιρα.
Είναι το άλλο. Θέλει ο άλλος ποδόσφαιρο; Βλέπει ξένο πρωτάθλημα. Όχι μία κακή παράσταση από το νεκροταφείο του ελληνικού πρωταθλήματος.
Διαβαστε ακομα: