Ο Μουρίνιο δεν ήταν στο γήπεδο. Αυτή ήταν η δική μου εντύπωση. Ο σπέσιαλ ουάν έπαιζε τελικό Ευρώπης με την Ρόμα και δεν είχε επαφή με το παιχνίδι, ούτε με την ομάδα του, δηλαδή με τους ποδοσφαιριστές της Ρόμα. Που ήταν; Όπου τον ταξίδευε η σκέψη του. Ψάξε βρες. Τη μόνη υποχρέωση που έβγαλε ήταν τα μπινελήκια στον διαιτητή και την παράσταση που έδωσε στο τέλος του αγώνα, όταν πια την κούπα την πήρε η Σεβίλη.
Κατ’ αρχάς η ματσάρα. Είχε μόνο δυο γκολ και με παράτα, και μετρημένες φάσεις μπροστά στις δυο εστίες. Ήταν, όμως, ματσάρα παρ’ ό,τι δεν είχε ποιότητα το έργο. Άσε ότι είχε μπόλικες διακοπές. Ήταν ματς σφαγή. Αίμα και άμμος. Αυτό θες στη μπάλα. Αληθινή δράση, σα να παρακολουθείς ταινία του Χόλυγουντ με αίμα, με μπουνίδια, πιστολίδια, και αμέτρητες σφαίρες να πυροβολούν οι αντίπαλοι.
Νεκρός ο 60χρονος Ζοσέ Μουρίνιο. Δεν είχε πάρει χαμπάρι. Καμιά επαφή με την πραγματικοτήτα. Και για να δικαιολογήσει την απουσία του το ‘ριξε παλαιοκομματικά στις διαμαρτυρίες για το κοράκι. Ότι τον πήδηξε, τον έσφαξε, τα γνωστά συριζαίικα. Τα αλά Τσίπρας. Μας έχουν στο σημάδι, δεν μας θέλουν, μας κυνηγάνε. Η γνωστή συνταγή του τελειωμένου.
Διαβαστε ακομα: