γράφει ο χρ. σ.
1963. Όλη η Αγγλία σε μπητλμάνια. Το Λίβερπουλ έχει ένα λόγο παραπάνω. Είναι δικά του τα τέσσερα παιδιά. Στο Άνφηλντ ο κόσμος τραγουδά το «She loves you» ως «We love you». Η ποδοσφαιρική Λίβερπουλ συνδέεται για πρώτη φορά μ’ αυτά τα καθώς πρέπει τσογλάνια.
Από τότε έχει ξεκινήσει μια αναζήτηση που κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Ήταν οπαδοί της Λίβερπουλ, που ιδρύθηκε το 1892, σα σήμερα 15 Μαρτίου, ο Πωλ, ο Tζων, ο Τζώρτζ και ο Ρίνγκο; Έχουν γίνει αναλύσεις επί αναλύσεων. Έχουν εξετάσει προσεκτικά φωτογραφίες των σκαθαριών. Έχουν γίνει έρευνες (!) πίσω από τις λέξεις τις οποίες χρησιμοποίησαν στις δηλώσεις τους.
Στο μωσαϊκό προσώπων του εξωφύλλου στο «Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band» κάποιοι ανακάλυψαν την μορφή ενός πρώην παίκτη των Ρεντς, ονόματι Άλμπερτ Στάμπιν, να γέρνει στοργικά πάνω στην Μάρλεν Ντήτριχ. Στην ταινία για το «Help» οι Φαμπ Φορ, οι Μυθικοί Τέσσερις, ποζάρουν με ερυθρόλευκα κασκώλ, ενώ ο Πωλ στις φωτογραφήσεις, στο περιθώριο των ηχογραφήσεων του «White Album», διακρίνεται με κόκκινη κονκάρδα.
Αν είναι Λίβερπουλ, τότε γιατί ο Πωλ μαζί με τον Τζων είχαν παρακολουθήσει τελικούς κυπέλλου της Έβερτον, του άλλο μεγάλου κλαμπ στο Λίβερπουλ; Ο Τζωρτζ είναι ο μόνος που είχε πει ότι υποστήριζε τρίτη ομάδα από το Λίβερπουλ, ενώ ο Ρίνγκο όταν ρωτήθηκε για μπάλα το έπαιξε τρελίτσα: «Μου αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο με τον Έλβις (εννοούσε τον Πρίσλευ)».
Θα σου πω εγώ τι ομάδα είναι οι Μπητλς. Καμία. Τα παλληκάρια δεν ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο. Ακόμα κι αν ήταν ποδοσφαιρόφιλοι το προφίλ τους δεν κολλάει με τους οπαδούς της Λίβερπουλ.
Καθολικοί στο θρήσκευμα και προλετάριοι στην ταξική προέλευση οι άνθρωποι που συνωστίζονταν στο «Kop» δεν ταυτίστηκαν για πολύ με τους συμπατριώτες τους Beatles και τις πνευματικές αναζητήσεις τους. Ψυχεδελικές και μυστικιστικές. Το «You ll never walk alone» από τη διασκευή του ντόπιου Τζέρυ Μάρσντεν ήταν πάντα πιο κατανοητό και στο πνεύμα τους, από οποιοδήποτε αριστούργημα των θεών της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.
Διαβαστε ακομα: