Κερδάει η ομάδα που πόνταρες κι αν είσαι αιώνια πρωτάρης λες: Κέρδισα! Όχι, κύριε, δεν κέρδισες. Τυχερός στάθηκες. Κι αν έχασες, δεν έχασες. Άτυχος ήσουνα.
Ειδικά σε κάποια ματς παίζει κι αυτό στο στοίχημα. Στο ποδοσφαιρικό στοίχημα. Υπάρχουν πράγματα, ψιλά και χοντρά, που έχουν το ρόλο τους στη ισορροπία δυνάμεων. Που επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Το οποίο κρίθηκε σ’ ένα γκολ. Σε μια φάση που άνετα… χάνεται.
Η ομάδα νίκησε, αλλά μ’ άλλον τερματοφύλακα πιθανόν να έχανε. Και με τρία γκολ στο στομάχι της. Αν η μαυροφόρα έδινε το φάουλ υπέρ του τάδε, έξω από την περιοχή, ίσως το σουτ να έδινε ισοφάριση. Αν…, αν…, αν…
Δεν υπάρχουν ”Αν”, ρε. Κατόπιν εορτής, μάλιστα, και κατόπιν κηδείας. Τι υπάρχει; Είπαμε. Παίζει και η τύχη. Η οποία τύχη ορίζεται από αμέτρητες μέσα στον αγώνα απρόβλεπτες ψιλολεπτομέρειες. Τους έχεις για μαλάκες τους αρχαίους Έλληνες; Θεά της ομορφιάς και της γονιμότητας, αλλά και προστάτιδα της πορνείας και των… τυχερών παιχνιδιών η ίδια Θεά. Η καριολία Αφροδίτη.
Συμπέρασμα. Σε ματς που δεν σου κάνει γκελ ένα ματς παίξε μόνο αν αισθάνεσαι… τυχερός, ότι έχεις τη θεία φώτιση της πουτανιάρας Αφρούλας.
Διαβαστε ακομα: