Αυτή είναι η επιτυχία. Να δεις τελικό του μουντιάλ χωρίς να σ’ ενδιαφέρει καν ποιες είναι οι δύο ομάδες! Η απόλυτη επιτυχία του προϊόντος.
Δεν κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση επειδή παίζει π.χ. ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟΚ. Δεν σνομπάρεις το θέαμα επειδή δεν έχεις οπαδικό ή άλλο ενδιαφέρον στο ματς π.χ. ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Παναιτωλικό.
Εντυπωσιακό! Την ίδια θεαματικότητα θα είχε το έργο με όποιες αντίπαλες θα γίνει ο τελικός της Κυριακής.
Οι θεατές περιμένουν να βιώσουν τη μοναδικότητα του πράγματος. Του θεάματος. Και αδιαφορούν αν οι δυο ομάδες του τελικού έχουν ξαναφτάσει ή όχι τόσο κοντά στην κατάκτηση της κούπας. Αυτά σχετικά με τα στατιστικά αφορούν τους σπήκερ, οι οποίοι με έτοιμο και ψυχρό ”δημοσιογραφικό” υλικό καλύπτουν την αδυναμία τους να δώσουν την αλήθεια του ζεστού ποδοσφαιρικού δρώμενου, το οποίο έχει χάρη μόνο στις ζωντανές του στιγμές.
Το ποδόσφαιρο δεν έχει μουσειακή αξία, πόσοι να θέλουν να το δουν μετά από ένα χρόνο; Μετά από δυο χρόνια;
Διαβαστε ακομα: