Να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους. Να βλέπουμε την αλήθεια των πραγμάτων. Μην παρασυρόμαστε απ’ αυτά που γράφουν οι φυλλάδες και λένε τα κανάλια, μετά το χθεσινοβραδινό παιχνίδι στο Καραϊσκάκη. Κανένας Ολυμπιακός δεν έχασε με 3 – 0. Αυτό που συνέβη ήταν να ηττηθούν και να ντροπιαστούν οι ποδοσφαιριστές τρεις φορές. Ο θίασος του θεατρώνη Μαρινάκη.
Ο λαός του Ολυμπιακού, ο κόσμος της ομάδος γιουχάισε τους ποδοσφαιριστές. Πολύ σωστά. Ζήτησε από τους επαγγελματίες να πετάξουν τη φανέλα και να τσακιστούν να φύγουν. Μα, έχουν συμβόλαιο. Μαλακίες. Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με τον Θεό.
Θεός είναι ο Ολυμπιακός για τον πιστό. Θεός είναι η ομάδα για κάθε οπαδό. Χάνει ο Θεός; Ποτέ!
Ο οπαδός είναι με τον Θεό. Οι παίκτες απλά υπηρετούν τον Θεό. Αν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην αγιότητα του Θεού, τότε να πάνε στο διάολο.
Ο οπαδός είναι με τον Θεό. Δηλαδή; Δεν είναι με κάτι πραγματικό, χειροπιαστό, ζωντανό. Με κάτι που αναπνέει, ζει και πεθαίνει. Ο Θεός δεν πεθαίνει. Ζει, αλλά δεν αναπνέει. Είναι αθάνατος. Όχι ακριβώς μια νεκρική οντότητα, αλλά κάτι απόκοσμο, απόμακρο, απλησίαστο. Πλασμένο και φτιαγμένο στα μέτρα του οπαδού. Να, γιατί ο Θεός είναι διαφορετικός στα μάτια και στη ψυχή του κάθε πιστού.
Ένας είναι ο Θεός, αλλά διαφορετικός για τον καθένα πιστό. Τον ίδιον Θεό πιστεύουν, αλλά τον κουβαλάνε μέσα τους όπως γουστάρουν. Όπως τους βολεύει.
Ο Θεός είναι καλός. ωραίος, δυνατός. Αλλοίμονο! Δεν είναι μαλάκας ο πιστός να προσεύχεται και να ακολουθεί έναν Θεό άσχημο, αρρωστιάρη, ανίκανο και καρπαεισπράκτορα. Να τρώει τεσσάρες και τριάρες. Να μαζεύει τη μπάλα από τα τρυπημένα δίχτυα. Να, γιατί οι πιστοί του φαντάσματος Ολυμπιακός. του τότεμ Ολυμπιακός τα έβαλαν με τους ποδοσφαιριστές. Επειδή οι οπαδοί δεν είναι ειδωλολάτρες, επειδή πιστεύουν στη ζωντανή θεότητα της Ιδέας Ολυμπιακός.
Διαβαστε ακομα: