Το γκολ μπαίνει και στο πρώτο λεπτό. Μπαίνει και στο τελευταίο λεπτό. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Και στις καθυστερήσεις μια ομάδα σκοράρει, μάλιστα με γκολ που κρίνει και το αποτέλεσμα, και την πρόκριση. Λέμε πράγματα γνωστά από καταβολής μπάλας.
Είναι και το άλλο, μια και ξεκινήσαμε ποδοσφσιρική κουβέντα σεμιναριακού χαρακτήρα. Το άλλο είναι ότι στο γήπεδο περιμένεις να σκοράρει η ομάδα που πιέζει, που έχει κατοχή, που είναι καλύτερη. Γκολ, όμως, βάζει και η ομάδα που προσπαθεί να κρατήσει μακριά από την περιοχή της τον αντίπαλο.
Μ’ άλλα λόγια στο ποδόσφαιρο δεν ξέρεις τι μέρα ξημερώνει.. Όλα είναι μέσα. Τι έγινε χθες στη Λεωφόρο; Το ματς έκατσε δεξιά για τον Παναθηναϊκό, αλλά η ομάδα ούτε κέρδισε, ούτε προκρίθηκε. Άτυχος ο Παναθηναϊκός; Δεν υπάρχει αυτό. Ποια ατυχία και ποια ευτυχία; Η Σλάβια είχε σπέσιαλ ευκαιρία να προηγηθεί και να παγώσει την εξέδρα, και να σκοτώσει ψυχολογικά τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αν έπαιρνε την πρόκριση δεν θα ήταν έκπληξη αυτή η κατάληξη.
Δυο ομάδες παίζουν, όχι μόνο μία. Την πρόκριση την κυνήγησαν και οι δυο αντίπαλοι. Με τον τρόπο του ο καθένας, με την αξία του. Η ισοφάριση από την τσέχικη ομάδα έγινε στις καθυστερήσεις. Μα, δεν πέτυχε το 1 – 1 μόνη της η Σλάβια , και ο Παθαηναϊκός είχε… συμμετοχή. Έκανε λάθος παίκτης των γηπεδούχων; Αυτό μπορούσε να κάνει, αυτό έκανε. Και ο σκόρερ αν δεν… μπορούσε δεν θα έστελνε το τόπι στο πλεκτό από τόσο δύσκολη θέση. Μη στεκόμαστε μόνο στη ”γκέλα” του Έλληνα παίκτη.
Το ευχάριστο, ναι, είναι ευχάριστο σε πείσμα του αποκλεισμού, το ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού είδε την ομάδα να διεκδικεί και να αξίζει την πρόκριση. Και έφυγε ικανοποιημένος από το γήπεδο.
Διαβαστε ακομα: