Να το ξεκαθαρίσουμε με το πιο κατηγορηματικό τρόπο. Δεν υπάρχει στην Ευρώπη αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, να περιμένει ο κόσμος της ομάδας να βάλει λεφτά ο πρόεδρος. Κι όταν λέμε Ευρώπη, εννοούμε την υγιή και παραγωγική Ευρώπη, όχι εκείνη των χωρών οι οποίες ακόμα παραμένουν πολιτιστικά και κοινωνικά σε αντιλήψεις προπολεμικές, τουλάχιστον.
Το ποδόσφαιρο είναι μπίζνες. Οι ομάδες είναι ανώνυμες εταιρείες. Κατόπιν τούτου οτιδήποτε άλλο παραπέμπει σε θρησκευτικού και ειδωλολατρικού τύπου ανοησία. Ξεπερασμένα πράγματα, που βολεύουν μόνο την προεδράρα να πουλάει μούσι ότι… αγαπάει την ομάδα. Άσχετα πράγματα. Αδιάφορα. Προσωπικά. Τι μας ενδιαφέρει αν… αγαπάει την ομάδα ή την ερωμένη του, το κότερο και το ιδιωτικό του αεροπλάνο.
Ο μεγαλομέτοχος θα εξαγοράσει την ΠΑΕ, όπως κάνει για την οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση του και θα περιμένει τα κέρδη. Και οπωσδήποτε δεν θα βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη. Ούτε για ευρώ. Τι, δηλαδή; Αγόρασε μια επιχείρηση ζημιογόνο; Αν ναι, τότε θα την κάνει λος πούλος. Θα παραδεχθεί ότι έκανε λάθος, ότι έχασε φράγκα και θα πάει παρακάτω.
Εκφράζει γραφικότητα το σύνθημα ”Βάλε στον πωπό τα λεφτά σου… ”. Τι σε νοιάζει, κύριε οπαδέ, που θα θα βάλει, που θα επενδύσει τα λεφτουδάκια του;
Διαβαστε ακομα: