Τυχερή η ΑΕΚ χθες στο ΟΑΚΑ. Έπεσε σ’ ένα κακό Παναθηναϊκό, που κι αυτός δεν άξιζε τη νίκη. Επόμενο, λοιπόν, το δήθεν… ”κρίσιμο” ντέρμπυ να τελειώσει στο μηδέν και για τους δυο αντιπάλους. Οπωσδήποτε δήθεν κρίσιμο το ματς, που ήταν στην πράξη ένα ματσάκι της σειράς, διότι τι σημασία έχει η νίκη, οι τρεις βαθμοί της νίκης, αν στη συνέχεια ο νικητής γκελάρει στα τρία υπόλοιπα παιχνίδια.
Όλη την εβδομάδα μας τα ζάλισαν για τη μεγάλη σύγκρουση των δυο της Αθήνας και τη σφαγή για το εισιτήριο της Ευρώπης. Λες και είναι το τελευταίος αγώνας της σαιζόν. Λες κι όλα θα κριθούν στο μεταξύ τους… ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Κακός ο Παναθηναϊκός. Καμιά δικαιολογία το… άγχος και η… σημασία της αναμέτρησης. Για ποιους μιλάμε; Παναθηναϊκός και ΑΕΚ αποκαλούνται μεγάλες ομάδες, άρα δεν κρίνονται ως κορασίδες παρθένες και άβγαλτες που βρέθηκαν σε πάρτυ με γαμπρούς και δεν ήξεραν πώς να σταθούν.
Η ΑΕΚ έπαιζε στην έδρα της, αυτό το συν 10%, έστω το 5% πλεονέκτημα ως γηπεδούχου δεν το είχε. Ύστερα το 25% των μεταβιβάσεων της ήταν προς τα… πίσω, κι ένα 10% ήταν οριζόντια. Ακόμα, ένα 30% από τις πάσες των ποδοσφαιριστών της κατέληγαν απ’ ευθείας στους αντιπάλους. Βάλε στο λογαριασμό ότι η ΑΕΚ είχε εκνευριστικά αργό ρυθμό και δεν αιφνιδίαζε, όποτε… απειλούσε.