Ήταν ντέρμπυ. Ντερμπάρα. Έγινε σφαγή στη Λεωφόρο. Πολύ σκληρή μάχη των δυο αιωνίων. Δεν ισχύουν αυτά τα παλαιοκομματικά, ότι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν αδιάφοροι, ότι ο πρωταθλητής έδειξε πλάι ότι είναι εκτός φόρμας. Όχι να γίνεται κριτική βάσει… αποτελέσματος. Κέρδισε ο ένας, μπράβο του. Έχασε ο άλλος, ήταν λίγος κλπ.

Βεβαίως το παιχνίδι στη Λεωφόρο ήταν χαμηλών πτήσεων από πλευράς φάσεων. Δεν έγιναν ευκαιρίες. Ποιοτικά υστέρησε. Όμως! Ο ένας δεν άφηνε τον άλλον να πάρει ανάσα. Και οι δυο τα έδωσαν όλα. Κι αυτό αξίζει να σημειώσει κανείς. Ο ρυθμός δεν έπεσε ούτε στιγμή.

Το πλέον αξιοσημείωτο. Ο Παναθηναϊκός άξιζε τη νίκη. Είναι η ομάδα εκτός κόλπου μια δεκαετία τώρα και βγήκε στο γήπεδο να δείξει τη φανέλα του στον επικυρίαρχο Ολυμπιακό την τελευταία δεκαετία. Την τελευταία 25ετία. Στα ίσα. Όχι με κωλομπαρίστικο ποδόσφαιρο, ούτε ροκανίζοντας χρόνο, ούτε με διαμαρτυρίες στον ρέφερυ, ούτε περιμένοντας… ηθικό από την εξέδρα.