Παίρνουν έναν πρώην ποδοσφαιριστή, τον βαπτίζουν ”τεχνικό σύμβουλο” και του αναθέτουν να βρει προπονητή και ποδοσφαιριστές. Αστεία πράγματα. Γραφικά. Η επιλογή του κατάλληλου προπονητή είναι μια δουλειά ολότελα τεχνοκρατική. Καμιά σχέση με τα… μυστικά της μπαλας. Πιθανόν, πιθανότατα να την κάνει άνθρωπος επαγγελματίας βέβαια, όμως εντελώς άσχετος από ποδόσφαιρο,. Να μην προέρχεται από τον κόσμο των γηπέδων. Να μην υπήρξε ποδοσφαιριστής, να μην είχε δουλέψει προπονητής ποτέ και σε καμιά ομάδα.

Μάθανε και οι ελληνικές ΠΑΕ, δηλαδή οι μεγαλομέτοχοι, να κάνουν… μπίζνες με τυχαίους και άσχετους ”τεχνικούς συμβούλους”. Νομίζουν οι αφελείς ότι… εκσυγχρονίζονται, ότι μπαίνουν στο πνεύμα, αν συνεργαστούν με κάποιον ανίδεο στο αντικέιμενο με μοναδικό προσόν ότι… έπαιξε μπάλα. Μα, δεν χρειάζονται οι γνώσεις και οι εμπειρίες του πρώην ποδοσφαιριστή, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο να βγαίνει το μεροκάματο. Σκέπτεται μόνο σα δημόσιος υπάλληλος και ανασφαλής στον ιδιωτικό τομέα .

Πριν 30 χρόνια εμφανίστηκε στην πιάτσα του στοιχήματος ο μέγας Γιώργος Παρασκευάς, εποχή που το προκαθορισμένο ποδοαφαιρικό στοίχημα έκανε τα πρώτα του βήματα στην παρανομία. Λοιπόν. Ο αποκληθείς ”γκουρού του στοιχήματος” από την μακαρίτισσα εφημερίδα ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ” μας είπε πως ο μπουκ δεν είναι ανάγκη να προέρχεται από τη μπάλα. Αυτός που βγάζει αποδόσεις στην στοιχηματική εταιρεία μπορεί να είναι – και επιβάλλεται να είναι – άσχετος από ποδόσφαιρο.Και ο τζογάδορος, άλλωστε, είναι μεγάλο λάθος να ποντάρει τα λεφτουδάκια του με όρους… ποδοσφαιρικούς.Με σκέψη ποδοσφαιρική.

Τι σχέση έχει το ποδοσφαιρικό στοίχημα με το… ποδοσφαιρο; Καμιά έλεγε ο Κύπριος γκουρού.

Έτσι και ο τεχνικός σύμβουλος. Άσχετος από μπάλα είναι αυτός που πρότεινε στον Μαρινάκη να πάρει προπονητή τον άγνωστο Μαρτίνς. Ούτε στην Πορτογαλία ήταν μεγάλο όνομα. Και ήρθε στον Ολυμπιακό με 400 χιλιάρικα και σήμερα παίρνει 1,5 εκ. και ξεπερνάει τα δυο πακέτα με τα μπόνους.