Μπενφίκα – Άγιαξ απόψε στις δέκα, και Αθλέτικο – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τι, λες, να μου πρότεινε ο Γιώργος Παρασκευάς ο αθάνατος.”Ο γκουρού του στοιχήματος”, όπως έτσι τον συνέστησε η φυλλάδα στην Ελλάδα το 1994. Εποχή που ήταν εντελώς άγνωστο στη χώρα μας το προκαθορισμένο. Από ποδοσφαιρικό στοίχημα ξέραμε μονάχα το ΠΡΟ-ΠΟ του κρατικού ΟΠΑΠ. Τι, λοιπόν, θα έλεγε σήμερα ο – με 25ετή θητεία μπούκη στην Αγγλία – Κύπριος για το champions league. Ποια κλαμπ θα προκριθούν, ποια συγκεκριμένα θα φτάσουν στον τελικό (Στη φώτο παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ).
Χαρακτήρισα αθάνατο τον Παρασκευά. Έτσι είναι. Όταν κρατάς ακόμα κάποιον στη σκέψη σου, όταν τον θυμάσαι, τότε ο πεθαμένος ζει. Υπάρχει. Ο Παρασκευάς, λοιπόν, θα μου έλεγε: “Είμαι τζογαδόρος, όχι ποδοσφαιρόφιλος. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Αδιαφορώ εντελώς πως και γιατί έφυγαν από την μέση όσες ομάδες αποκλείστηκαν, και ποιες συνεχίζουν και γιατί. Όταν ψάχνω να παίξω το παρολί μου, δεν πέφτω στην παγίδα να δώσω απαντήσεις στο τι προέκυψε”.
Η πρώτη συνάντηση με τον γκουρού, που δεν έτυχε να την αναφέρω ποτέ. Τέλη Αυγούστου 1993, στην Κύπρο. Εκπρόσωπος της αγγλικής στοιχηματικής εταιρείας με ξεναγεί. Φτάνουμε σ’ ένα γραφείο όπου ένας τύπος με μαντέκα μουστάκι, ειρωνεία βαθειάς φιλοσοφίας στο βλέμμα, γυαλάδα στην καράφλα, κάθεται μπροστά σε υπολογιστή. Μετά από συνομιλία μας ολίγων δευτερολέπτων, μου προτείνει:
– Πέστε μου ένα παιχνίδι του αγγλικού πρωταθλήματος και θα σας δώσω το αποτέλεσμα.
Θυμάμαι ότι διάλεξα το Χάντερσφηλντ – Άρσεναλ. Ο φαλακρός πράκτωρ αρχίζει παιχνίδι στο κομπιούτερ και μετά από μισό λεπτό και με λοξό χαμόγελο λέει: “Χ”!
“Και γιατί ισοπαλία;” κάνω τον πονηρό εγώ.
-Έβαλα όλα τα δεδομένα και κατά 53% το ματς θα έρθει “Χ”…, μου λέει με σιγουριά.
Την εποχή εκείνη έβγαινε το “Στανταρ 13”, προποτζήδικο έντυπο κάθε Τρίτη, όπου έγραφαν Νικολακόπουλος, Σπυρόπουλος, Ξενάκης, Νικολογιάννης, Γεωργίου και, βέβαια ο Καίσαρης. Νέος συνεργάτης και ο Παρασκευάς. Ανέλαβε να δίνει προγνωστικά στους αγγλικούς αγώνες και το έκανε με τρόπο μοναδικό, ανεπανάληπτο. Μπέρδευε στο κείμενο του τη μαστούρα των ναρκωτικών, τις πυραμίδες της Αιγύπτου, τη λατρεία του στις γάτες, τους Ίνκας του Περού, τις γεροπουτάνες της Ινδίας κ.α.
Συμπέρασμα. Η σωστή πρόβλεψη γίνεται στην ώρα της. Όχι πριν μέρες, πριν εβδομάδες. Στο ποδόσφαιρο τα πράγματα τρέχουν, αύριο δεν ισχύουν αυτά που έπαιζαν χθες. Πως, λοιπόν, να βγάλεις προγνωστικά σήμερα για τον τελικό του champions league; Τέλος πάντων, όποιος ενδιαφέρεται από σήμερα για το φινάλε της διοργάνωσης ας ρωτήσει τον ίδιον τον Παρασκευά, που πάντα ήταν στην άλλη όχθη, απέναντι από τους μπουκ. Ζωντανός είναι ακόμα. Κι αν δεν κάνετε τον ίδιο κέφι, ρωτήστε κάποιον από τους μαθητές του που κυκλοφορούν στην πιάτσα.
Διαβαστε ακομα:
