Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα εξουσίας. Τι πάει να πει αυτό; Υπάρχει μόνο για να κάνει κυβέρνηση. Αυτό πάει να πει. Δεν νοείται Παναθηναϊκός αν δεν είναι σε θέση να κάνει πρωταθλητισμό. Να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Να το διεκδικεί και να το παίρνει. Και να το χάνει, αλλά να το διεκδικεί. Να είναι μέσα στο κόλπο.

Δεν θα πεις ομάδα εξουσίας τον Παναθηναϊκό, αν πριν αρχίσει η σαιζόν είναι σίγουρο ότι δεν θα πρωταγωνιστήσει. Ότι δεν θα πάρει ή δεν θα χάσει – αφού το παλαίψει – το πρωτάθλημα. 

Μια στιγμή. Με τα λόγια δεν είναι καμιά ομάδα εξουσίας. Αν, δηλαδή, σταματήσει – για τον άλφα και το δείνα λόγο- να συμπεριφέρεται ως αληθινά ομάδα εξουσίας. Βλέπεις στον πάγκο τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, στον πάγκο του Αιγάλεω ή του Ηρακλέους, και το βρίσκεις ταιριαστό. Η εικόνα του Γιοβάνοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού προκαλεί. Σοκάρει.

Καμιά ομάδα εξουσίας που σέβεται το μέγεθος της δεν βάζει στον πάγκο με το look του Γιοβάνοβιτς. Εκτός μιας περιπτώσεως. Αν ο μάστορας προέρχεται από προπονητής της Μίλαν και της Γιουβέντους, της Μπαγερν και της Ντόρμουντ, της Άρσεναλ και της Τότεναμ.