Ο παλιός γάβρος είπε τη δική του αλήθεια, μετά το μαϊμού ντέρμπυ της ομαδάρας του με τον ”αιώνιο αντίπαλο”: ”Τι να το κάνω το 3-0 στη Φενερμπαξέ και την… άλωση της Πόλης, εγώ τον Παναθηναϊκό θέλω να κερδίσω… ”. Και επειδή ο θρύλος δεν κέρδισε η παλιά μαγκιά της γαβροσύνης έκλεισε πικραμένος την τηλεόραση.
Αιώνιος αντίπαλος ο Παναθηναϊκός για τον αιώνιο γάβρο. Αυτά δεν αλλάζουν. Αδιάφορο αν ο Παναθηναϊκός έκανε μια ντροπιαστική εμφάνιση στο Καραϊσκάκη. Ο Παναθηναϊκός είναι εκτός κόλπου στο πρωτάθλημα εδώ και δέκα χρόνια, όμως παραμένει πάντα Παναθηναϊκός. Ο αιώνιος αντίπαλος, κατά τας γραφάς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι η πρώτη οικονομική και πολεμική δύναμη στον πλανήτη, όμως για κάποιους πλανηταρχία παραμένει η Βρετανική αυτοκρατορία. Και ο Ερντογάν δεν έχει συμπεριφορά κυβερνήτη της Τουρκίας αλλά σουλτάνου κατακτητή της μισής Ευρώπης και της μισής Μεσογείου.
Ο Ολυμπιακός ασυντόνιστος και χωρίς να πιστεύει στη νίκη έπαιζε μόνος του στο β’ ημίχρονο. Ο Παναθηναϊκός είχε αποχωρήσει στα ενδότερα του μπουντουάρ του. Παρωδία αναμέτρησης των πάλαι ποτέ αιωνίων. Κάθε 37 δευτερόλεπτα τουλάχιστον 4-5 παίκτες του Ολυμπιακού ήταν στην περιοχή του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν η μικρή ομάδα του αγώνα, ούτε το ποντίκι απέναντι στη γάτα. Ήταν η απουσία ομάδας στο μονόλογο των γηπεδούχων.
Ανέτοιμος για το παιχνίδι ο Ολυμπιακός, ανύπαρκτος ο Παναθηναϊκός, νικητής η αλητεία της εξέδρας. Τα παιδιά με τα καπνογόνα κέρδισαν την παράσταση. Δυσφήμησαν την ομάδα τους, υποχρέωσαν τον διαιτητή να διακόπτει το ματς μέχρι να είναι σε θέση οι παίκτες να έχουν ορατότητα (φώτο). Παλιομόδιτες και οι αληταράδες της εξέδρας φώναζαν το τιμητικό για τον αιώνιο αντίπαλο σύνθημα ”Γαμιέται ο ΠΑΟ και η Λεωφόρος”. Κι αυτοί κρατάνε υψηλά στην οπαδική του σκέψη τον Παναθηναϊκό, ότι είναι ισάξιος και αξιοσέβαστος αντίπαλος.
Διαβαστε ακομα: