Είσαι στο θέατρο και ένας, μόνο ένας, ούτε καν δυο, είναι πολύ εύκολο να διακόψει την παράσταση. Να αρχίσει να φωνάζει, να κάνει ”διάλογο” με τους ηθοποιούς στη σκηνή, να τα βάλει με τον Μητσοτάκη ή την Ιωάννα Τούνη. Τι θα γίνει; Οι θεατές θα παραμένουν απαθείς, θα περιμένουν πότε θα σταματήσει τη δική του παράσταση ο χάλιας. Και οι ηθοποιοί θα υποχρεωθούν να σταματήσουν να παίζουν.
Σύμφωνα με την ΠΑΕ Ολυμπιακός ήταν μόνο 50 οι οπαδοί που έριξαν καπνογόνα στο Καραϊσκάκη και διέκοψαν δυο φορές το ματς με τον Παναθηναϊκό. Είδες μαγκιά τα παιδιά! Πενήντα άτομα, όχι περισσότερα, άντε να ήταν 70 ή και εκατό. Μεγάλη ”επιτυχία” τους. Κατάφεραν να γίνει το δικό τους. Δεν είναι λίγο αυτό.
Την Ιστορία από καταβολής δεν την γράφουν οι πολλοί. Οι πλειοψηφίες. Όχι, βέβαια. Αυτό που λέγεται λαός ποτέ δεν γίνεται μπροστάρης για να ακολουθήσει ο ηγέτης. Ο αρχηγός. Το αντίθετο συμβαίνει. Ο κόσμος ακολουθεί τον έναν, τη μειοψηφία. Οι λίγοι, οι πολύ λίγοι ξεσηκώνονται και παρασύρονται οι μάζες.
Πρώτο σε θεαματικότητα το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη. Νο 1 σε τηλεθέαση, σε ενδιαφέρον για συζήτηση, για σχόλια. Και για πλάκα το τίναξαν στον αέρα οι καπνογονιστές. Κι όλοι στο γήπεδο και στις τηλεοράσεις περίμεναν να ξεθολώσει το μυαλό τους και η ατμόσφαιρα για να συνεχιστεί ο αγώνας.