Κάντε μας τη χάρη. Κάποιοι μη ξεφτυλίζουν τις λέξεις ”μεγάλος” και ”μεγαλείο”. Και μη χρησιμοποιούν στα φτηνά την προσθήκη ”άρα”. Με το που τέλειωσαν τα ματσάκια στους ομίλους του ευρωπαϊκού πρόλαβαν κιόλας να βαπτίσουν ”ματσάρες” το Γερμανία- Αγγλία και το Πορογαλία- Βέλγιο. Ματσάρα είναι ένα παιχνίδι… πριν γίνει; 

Είδαμε τη μάπα της μάπας ώ μάπα στο Γαλλία – Πορογαλία 2-2. Το κάγκελο. Η παρωδία ποδοσφαίρου. Και να σκεφτεί κανείς ότι αντίπαλοι ήταν η παγκόσμια πρωταθλήτρια και η ευρωπαϊκή πρωταθλήτρια. Στο γήπεδο δεν παίζανε, κοροίδεύανε. Το ρίξανε στο συναγωνισμό με κοντινά πασάκια. Σιγουράτζα. Μέχρι που μου πέρασε από το μυαλό ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές και από τις δυο ομάδες δεν ήθελαν να προκριθούν. Γιατί να θέλουν; Γιατί να κουραστούν; Γιατί να προστέσουν παιχνίδια στα πόδια τους όταν πράγματι δεν τους συμφέρει. Ήδη παραφορτωμένοι είναι.

Έτσι που λες, αφεντικό. Η Γερμανία δεν μπορούσε σε γερμανικό γήπεδο να κερδίσει την… Ουγγαρία, ομάδα Β΄ εθνικής, με τη ψυχή στο στόμα έφτασε στο ”Χ”. Ξέρεις, αυτά δεν γίνονται με προσυνεννόση, όχι. Στήνονται απέναντι Γαλλία και Πορτογαλία και ο ένας περνάει το ”μήνυμα” του στον άλλον. Τα τρία γκολ μπήκαν με πέναλτυ. Μόνο πέντε (αριθμός 5) φορές έστειλαν στο στόχο σουτ ο κάθε αντίπαλος. Μονάχα ένα (αριθμός 1) κόρνερ στην παιχνιδάρα. Δυο (αριθμός 2) μονάχα οφσάιντ σ’ όλη τη ματσάρα. 

Η μεν Πορτογαλία άλλαξε 541 φορές τη μπάλα, η δε Γαλλία 592. Οι άνθρωποι δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο, απλά άλλαζαν το τόπι.

Ματσάρα είναι η γεμάτη με ποδοσφαιρική δράση και ένταση, με πάθος και φάσεις που κόβουν την αναπνοή, που σου αφαιρούν τη μιλιά. Είτε οι αντίπαλοι παίζουν τελικό κόσμου, είτε ματς διαβάθμισης της δέλτα εθνικής. Είτε αντίπαλοι είναι οι φιναλιστ του προηγούμενου ευρωπαϊκού Πορτογαλία- Γαλλία, είτε δυο ελληνικές ΠΑΕ. Στη φώτο Ρονάλντο και Μπενζεμά από το 2-2 Πορτογαλίας- Γαλλίας.