Μ’ αυτά που διαβάζω υπέρ του Ιβάν Σαββίδη, το πρώτο είναι να σημειώσω πως και το γλύψειμο θέλει τη μαστοριά του. Έτσι είναι. Άμα η σπάτουλα είναι για κλωτσές, τότε αντί να ανεβάζει τις μετοχές, εκθέτει και τον σπατουλαδόρο κι εκείνον που σπατουλάρει.
”Ο ΠΑΟΚ έγινε μεγάλος με τον Σαββίδη”. ”Ο Ιβάν ανέβασε ιστορικά τον ΠΑΟΚ”. ”Η μοίρα του ΠΑΟΚ άλλαξε με τον ερχομό του Σαββίδη”.
Αυτά τα ηρωϊκά και μεγαλειώδη λένε και υπογράφουν επώνυμοι παοκτσήδες. Όποιος συμφωνεί με την σπάτουλα στον ομογενή επιχειρηματία, τότε μουτζώνει και με τα δυο χέρια αυτούς που ανεβάζουν στον Όλυμπο επάνω τον Σαββίδη, στη θέση του μυθικού Δία.
Αν, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ έγινε μεγάλος και παίρνει τίτλους σχεδόν κάθε χρόνο χάρη στον Σαββίδη, τότε… Τότε είναι διπλωματούχοι απατεώνες αυτοί οι ίδιοι υμνητές του Ιβάν που μια ζωή μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα, ότι οι σκοτεινές δυνάμεις δεν άφηναν τον ΠΑΟΚ να σηκώσει κεφάλι. Κάτι τέτοια σαλιαρίζανε δεκαετίες. Αν, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έγινε μεγάλος με τον Σαββίδη, τότε ήταν μικρός χωρίς την οικονομική στήριξη του Ρώσου.
Δεν κολλάνε και τα δυο. Μεγάλος αλλά… αδικημένος ο ΠΑΟΚ πριν έρθει ο Ιβάν, μεγάλος μόνο λόγω του Ιβάν.
Διαβαστε ακομα: