Συμβαίνει. Κάποιος μη εξουσιοδοτημένος να εμφανίζεται για λογαριασμό αλλοδαπού προπονητή εν αγνοία του, να ψάχνει τα κόζα, κι ανάλογα πως θα κάτσει η μπίλια, να θέλει μερτικό, αν το πράμα προχωρήσει.

Δεν θα επιμείνουμε στην περίπτωση του Βαλβέρδε, για τον οποίον ο υποτιθέμενος ανεπίσημος ατζέντης του μίλησε για αμοιβή δυο εκατομμυρίων, ετήσια βέβαια. Αυτά τα λεφτά δεν υπάρχουν σε ελληνική ΠΑΕ. Το άλλο είναι πως ο άλλοτε τεχνικός του Ολυμπιακού, επί Κόκκαλη και Μαρινάκη, δύσκολα να βρει ομάδα στην Ισπανία. Εννοούμε ΠΑΕ μεγάλης ή μεσαίας ομάδας. Και απ’ ό,τι λέγεται στην πιάτσα ο Βαλβέρδε με χοντρό πακέτο στην άκρη, δεν βρίσκεται στη φάση να θέλει να αποδείξει κάτι περισσότερο, μετά το πικρό τέλος του από την Μπαρτσελώνα.

Φτάσαμε στο ζουμί. Να συμφωνήσει μια ΠΑΕ μετά από αποτυχημένη σαιζόν με προπονητή φιρμάτο, κι αυτός όχι μόνο να είναι πανάκριβος, αλλά και… αδιάφορος. Να μην καίγεται να κάνει όνομα. Γιατί έχει όνομα, έχει επιτυχίες, είναι πολύ καλός στη δουλειά του, αλλά μήπως είναι… κουρασμένος. Χορτάτος. Του τη σπάει ο πρόεδρος, κάποιοι παίκτες, οι οργανωμένοι, ένας δημοσιογράφος.